بزرگنمایی:

ایران مراسم نیوز: نخستین همایش ملی اقتصاد آموزش و پرورش، با حضور مدیران، کارشناسان و فعالان این حوزه، در دانشگاه علامه طباطبایی تهران برگزار شد.
به گزارش پایگاه خبری-تحلیلی ایران مراسم نیوز، جمشید انصاری، رئیس سازمان امور اداری استخدامی کشور، با بیان اینکه سطح سوم سطح اجرایی و عملیاتی است و عمدتاً به مباحث حکمرانی خوب و ارائه با کیفیت به خدمات گیرندگان برمی‌گردد، گفت: اگر به آموزش و پرورش برگردیم در سطح اول، تکلیف ما در کشور حتی پیش از پیروزی انقلاب مشخص بوده است. فراهم کردن امکان تحصیلات رایگان از این جمله است.
وی افزود: که چرا 40 سال است برای مدارس، مدیر تربیت نمی‌کنیم و معتقدیم هرکس که معلم است می‌تواند مدیر هم باشد؟ در واحدهای اداری آموزش و پرورش هم همین مشکل را داریم، اگر کارگزینی یک تخصص است چرا از متخصص امر در این بخش استفاده نمی‌کنیم؟
انصاری با بیان اینکه منابع در اختیار آموزش و پرورش قابلیت کاستن و کوچک کردن ندارد بلکه بحث اساسی چگونگی بهره‌وری و استفاده حداکثری از منابع است، گفت: باید چند سوال طرح شود. مسئله اول این است که آموزش رایگان یعنی چه؟ در قانون اساسی بر اصل آموزش و پرورش رایگان اشاره شده است.
وی با بیان اینکه در دنیا نسبت معلم به عوامل پشتیبانی 25درصد است درحالی که در ایران بالای 32درصد است اظهار کرد: باید تجدید نظر اساسی در مهندسی نیروی انسانی صورت گیرد و آموزش و پرورش را به سمت تخصصی‌تر کردن آن ببریم. باید تصمیمات بزرگی بگیریم و پای آن ایستادگی کنیم و به مناقشات در حوزه سیاست گذاری پایان دهیم، ولو شده دو سه وزیر قربانی شوند.
همچنین در این همایش، سید محمد بطحائی، وزیر آموزش و پرورش، با اشاره به برخی تصمیمات در آموزش و پرورش و ارتقای شاخص‌های کارایی درونی آموزش دوره ابتدایی، متوسطه اول و دوم نسبت به گذشته گفت: نرخ گذر از دوره‌های مختلف نیز از جمله شاخص‌های کارایی است و نشان دهنده آن است که در حوزه اقتصاد آموزش و پرورش توانسته‌ایم گام‌های خوبی برداریم؛ البته منشأ بسیاری تصمیمات آثار تربیتی آن بوده است. علم اقتصاد آموزش و پرورش علم جوانی است اما در کشور ما طی همین سال‌ها هم کمتر مورد توجه قرار گرفته است.
وی افزود: آنچه باید در گام اول به دنبال آن باشیم این است که کدام موانع اجازه پرداختن به این موضوع را نمی‌دهد؟
وزیر آموزش و پرورش ادامه داد: از مهمترین موانع شکوفایی و رشد اقتصاد آموزش و پرورش و پرداختن به اقتصاد آموزش و پرورش، تلقی ناصحیح و برداشت غلط از مفهوم علم اقتصاد آموزش و پرورش است. به محض آنکه بحث اقتصاد آموزش و پرورش مطرح می‌شود ذهن برخی سیاست گذاران به این سمت می‌رود که قرار است در آموزش و پرورش صرفه‌جویی کنیم و آن را در سایر بخش‌ها به‌کار بگیریم. بلافاصله مورد اتهام قرار می‌گیریم که کسانی که به اقتصاد آموزش و پرورش توجه دارند بر جنبه‌های کمی و نه جنبه‌های کیفی تمرکز دارند.
بطحائی با بیان اینکه مانع دوم جدی برای توجه به اقتصاد آموزش و پرورش در نظام تعلیم و تربیت، تمرکز بسیار شدید در ساختار تصمیم‌گیری ماست، گفت: طبق گزارشی که همکاران یک ماه قبل به بنده دادند در برخی استان‌های ما در سال هزار بخشنامه به مدرسه داده شده است.این برنامه سال گذشته به صورت آزمایشی اجرا شد و برای سال تحصیلی آتی وسیع‌تر اجرا می‌شود. نظام سنجش شایستگی مدیران مدارس نیز به صورت آزمایشی اجرا شد و برای سال تحصیلی آتی گسترده‌تر اجرا می‌شود. به مدیران مدارس گواهینامه اعطا و سیر ارتقای شایستگی‌های آنها ترسیم می‌شود. مسئله مدارس باید در داخل خود حل شود و نباید مدیر مدرسه منتظر باشد که مشکل با بخشنامه از بیرون حل شود. این مهمترین مؤلفه برای توجه به اقتصاد آموزش و پرورش است./1