بزرگنمایی:

ایران مراسم نیوز: بیش از 6 دهه از تاسیس روابط عمومی نوین در ایران می گذرد. این رکن اساسی سازمانها، در شش دهه گذشته از بازتعریف خود، هراس داشته و نخواسته با توجه به تجربیات گذشته ، به نقش اصلی خود یعنی نزدیک کردن مدیران به جامعه و بالعکس بازگردد بلکه سعی دارد همواره مسیر اتفاقات را در راستای اهداف مدیران ارشد خود در جامعه، هدایت کند. این در حالی است که روابط عمومی باید به عنوان پل ارتباطی و کانالی دو سویه میان مدیران سازمان و محیط پیرامونی عمل کند.

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری-تحلیلی ایران مراسم نیوز،

سید حجت هاشمی یرکی مدیر سابق روابط عمومی موسسه اعتباری ملل، بنیانگذار برندهای یسنا همایش (برگزارکننده همایش ها و نمایشگاههای ملی و بین المللی)، ایران مراسم نیوز (نخستین رسانه مرجع صنعت همایش و نمایشگاهی)، کاربرند (آژانس خلاقیت و تجربه) و منتور حال حاضر کارآفرینی سازمانی و توسعه فردی عنوان کرد: وظیفه اصلی روابط عمومی جمع آوری اخبار و اطلاعات در مورد رقبا، شرکت کنندگان، بازدیدکنندگان و... فرصتها و تهدیدهای پیش روی سازمان و همچنین انعکاس اخبار و اطلاعات پیرامون سازمان به ذی نفعان است این اقدام آنها شامل هرگونه دغدغه دو طرف ماجرا بوده و محدودیت ندارد. در واقع روابط عمومی ها با انعکاس اطلاعات گردآوری شده، به مدیریت ارشد سازمان کمک می کنند تا استراتژی ها و سیاستهای صحیحی را اتخاذ کند و به ذی نفعان نیز فرصت می دهد تا مدیران ارشد را در رسیدن به اهداف مشترک کمک کنند اما در حال حاضر، بعضا، روابط عمومی ها ارتباطات سازمانی را به جاده یک طرفه ای تبدیل کرده اند که از مدیران سازمانها شروع شده و به سمت جامعه هدایت می شود، حال آنکه هراندازه ارتباط در روابط عمومی مفید، مستقر و به نحو تاثیر گذار گسترش یافته تر باشد، به همان اندازه آن فرد، گروه و مؤسسه در دستیابی به اهداف خود موفق تر است. درست است که روابط عمومی ها به نوعی ویترین سازمان، چشم و گوش مدیریت، وکیل مدافع سازمان، آینه تمام نمای سازمان هستند اما ویترینی شفاف، واقع گرا، مستقل و نوگرا موفق تر از یک روابط عمومی تک بعدی است که صرفا در خدمت مدیران سازمانها هستند.

وی ادامه داد: تجربیات گذشته نشان داده است که در سازمانهایی که خلاء تعامل سازنده وجود دارد، برای حفظ وضع موجود و دوری از هرگونه هیجان، رسانه ها تحت کنترل قرار می گیرند تا اخباری را خلاف منویات مدیران سازمان به مخاطبان خود عرضه نکنند که نهایتا انحصار خبری رخ می دهد و پشت این دیوارهای محکم روابط عمومی ها، کسی پنهان نیست جز برگزارکنندگانی که شاید کارآمد نباشند. ناگفته نماند که انتشار اطلاعات در همه دوره ها با حساسیت هایی روبرو بوده و سازمانها حق دارند که در خصوص انتشار اطلاعات، حساس بوده و نگرانی هایی داشته باشند اما این نگرانی در سال های اخیر به جایی رسیده است که به سرکوب انتشار خبر منجر شده است.

هاشمی توضیح داد: راه برون رفت از این وضعیت –عدم استقبال همایش ها و نمایشگاهها- این است که روابط عمومی ها با ایجاد طرح های نو نحوه ارتباط دوطرفه با شرکت کنندگان، بازدیدکنندگان، ذی نفعان و... را بهبود ببخشیده و به تعالی رویداد خود کمک کنند. در خصوص همه برگزارکنندگان محلی نیز صدق می کند، زیرا بازار یا همان صنعت برگزاری همایش ها و نمایشگاهی ذاخلی در سالهای اخیر با پاره ای از مشکلات ریز و درشت روبرو شده است. سوال اساسی این است که اگر نمونه های ناموفق همایش ها و بالاخص نمایشگاههای داخلی که اخیرا با مشکلات جدی روبرو شدند، با هدایت غلط که به شکست منجر شد، وجود نداشت، وضع به گونه ای دیگر نمی شد؟ آیا با تعامل سازنده با اصحاب رسانه و استفاده از تجارب کارشناسان اهل فن، فرصتی برای تصیحیح امور بوجود نمی آمد؟ آیا عامل اصلی این دردسرها بسته بودن دربهای برگزارکنندگان و یا صدور مجوزهای بی حساب و کتاب و عاملیت انحصاری برگزاری همایش ها و نمایشگاه ها بر روی قشر خاص نیست؟

هاشمی بیان کرد: راه برون رفت از این بحران در نوآوری مدیران روابط عمومی نهفته است. آنچه هست اینکه تا کنون رفتار حرفه ای برخی از مدیران روابط عمومی تنها به حفظ وضع موجود خلاصه شده است بنابراین باید با استقلال، شجاعت، تفکر و طرحی نو درانداخت تا صنعت برگزاری همایش و نمایشگاهی را در دست یابی به اهداف بزرگ تری مددکار باشند. مدیران فعلی از بکار گیری تکنولوژی های جدید برای پیش برد اهداف برگزاری توفیق زیادی نداشتند و این به نوعی به عدم استقلال آنها بر می گردد.
وی در پایان بیان کرد: نوآوری در هر سازمانی نیاز به استقلال رای، اعتماد به نفس و درک درست از سیستم دارد و تا زمانی که مدیران روابط عمومی به این باور نرسند که آنها می توانند ناجی بنگاه اقتصادی خود باشند این مهم امکان پذیر نخواهد شد. روابط عمومی ها برای دست یابی به نوآوری باید دست به اقدامات عملی زیر بزنند: نوشتن استراتژی مستقل ، خروج از موضع منفعل و فعال شدن بر اساس رسالت خود، بکارگیری افراد متخصص، بهره گیری از مشاوره های خارج از مجموعه کاری و راه اندازی سیستم باز تعاملی، کسب آموزشهای مفید، هماهنگ کردن مدیران شرکتهای برگزارکننده با استراتژی های خود، حذف موارد زاید، مخرب و تضعیف کننده روابط عمومی و نوآوری و خلق فرصت های تازه است که می توان هم به رسالت خود و هم به اهداف سازمانی تحقق بخشید و نهایتا روابط عمومی را از ابزار بودن به بازیگردان کلیدی رویداد و عامل تقویت آن تبدیل کرد. محمدحسین الوند/