بزرگنمایی:

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری-تحلیلی ایران مراسم نیوز، هنرهای نمایشی شامل موسیقی زنده، اپرا، تئاتر، سینما، شعبده ‌بازی و تردستی، داستان‌ گویی، نمایش‌های سیرک و سایر هنرهای مشابه است. همه این هنرها و نمایش ها آثار مثبت زیادی از جمله ایجاد آرامش در جامعه دارد که زمینه ساز خیلی از تحولات است. پرسش این است که هنرهای نمایشی با چنین اهمیتی اگر در جامعه وجود نداشت،  امروز به چه شکلی این پیام ها در اختیارمخاطبان قرار می گرفت؟ نکته اینجاست که ارزنده ترین پیام ها را می توان به کمک هنرهای نمایشی به مخاطب ارائه داد، به عبارتی انسان خیلی از پیام ها و تصورات خود را به کمک این پدیده ها به همنوعان خود انتقال می دهد و ماندگارترین تاثیر را روی مخاطب می گذارد. مردم به هنرمندان نمایشی ارج می نهند زیرا فعالیت آنان را بازگویی زندگی خود می دانند و به همین دلیل این کارها را با اشتیاق دنبال می کنند چون هم نکات آموزنده دارد و هم مفرح و سرگرم کننده است. اصطلاح «هنرهای نمایشی» برای اولین بار در سال 1711 در زبان انگلیسی برای مجموعه‌ای از هنرهای دیداری متکی به بازیگر مورد استفاده قرار گرفت و همه جوامع از این هنرها برای ایجاد سرگرمی، آموزش وفرهنگسازی بهره گیری می کنند. همانطور که گفته شد هنرهای نمایشی دارای اهمیت و اثرگذاری منحصر به فرد در جامعه است، برای مثال هنر تئاتر، ریشه دارترین هنر نمایشی است که در طول تاریخ به شکل های مختلف وجود داشته است. سوژه ها و موضوعات تئاتر زندگی روزمره مردم را روایت می کند، به همین دلیل مورد اقبال تماشاچیان است. تئاتر در واقع به صورت زنده زندگی مخاطبان را روی صحنه می برد وهمین ویژگی بر جذابیت این هنر افزوده است. این هنر، انسان را به آرامش می رساند و زمانی که فرد به تماشای آن می نشیند تمام حواس خود را روی حرکات و دیالوگ های بازیگران متمرکز می کند و چالش های اندیشمندانه و متفکرانه ای برای تماشاچیان ایجاد می کند، بنابر این تئاتر در کنار سرگرم کردن تماشاچیان، آنان را به تفکر وامی دارد و به زندگی شان روح می بخشد. نمایش تئاتر بدنبال زندگی بهتر برای انسان است واین گونه نمایش ها بر سبک زندگی و فرهنگ جامعه تاثیر می گذارد. تئاتر جدا از این کارکردها، خاصیت درمانی نیز برای انسان دارد. نمایش درمانی شاخه ای از هنر درمانی است، این نمایش با بهره گیری از جنبه های دراماتیک و زیبایی شناسانه، درصدد تاثیرگذاری بر افراد است. در این نمایش یک گروه درمانی، شخصیت، ارتباطات بین فردی ، تضادها و کشمکش های روانی و همچنین اختلالات احساسی و عاطفی فرد را بررسی می کند. در زندگی هر فردی مسائل دراماتیک و ناراحت کننده متعددی وجود دارد، مشاهده این صحنه ها به روی هیجانات تماشاچی اثر کاهش دهنده دارد. سایر هنرهای نمایشی مانند سینما، موسیقی و داستانگویی نیز در جایگاه خود دارای آثار مثبت روی افراد است. هنرهای نمایشی جدا از وجه آرامبخشی، به جامعه تعادل می بخشد و هر جامعه ای که از این هنرها فاصله بگیرد به همان نسبت با آسیب های مختلف اجتماعی روبرو می شود.هنرهای نمایشی در رشد فرهنگ و آداب و رسوم جامعه نقش اساسی ایفا می کند، با اینحال هنرهای نمایشی در عین به روز بودن، اگر براساس نیازهای جامعه، فرهنگ و آداب و رسوم جامعه حرکت کند به سرعت رشد خواهد کرد و جامعه را به مسیر درستی خواهد برد. هفتم فروردین به عنوان روز هنرهای نمایشی، فرصت مغتنمی است تا درباره حمایت بیشتر از این رویدادها بیشتر تفکر کنیم زیرا مسیر آسان تری برای نشاط بخشی به جامعه و توانمندسازی شهروندان است.

علی حبیبی/