بزرگنمایی:

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری-تحلیلی ایران مراسم نیوز، اگر سیل در نقاط بیابانی می تواند بوقوع بپیوندد و خسارت وارد کند اما پذیرفتن وقوع سیل در نقاطی که روزی دارای جنگل های انبوه و پوشش گیاهی کافی بوده، کمی دشوار به نظر می رسد هر چند در نقاط بیابانی نیز می توان با پیش بینی تمهیداتی از آسیب های این پدیده ها پیشگیری کرد. استان گلستان و در مجموع استان های شمالی کشور در سالهای گذشته پوشش گیاهی و جنگل های زیادی داشته اما به نظر می رسد حالا این گونه نیست زیرا با کوچکترین باران، سیل جاری می شود. بارها کارشناسان و رسانه های مختلف نسبت به نابودی جنگل ها و پوشش گیاهی در این مناطق و مناطق دیگر هشدارهای لازم را داده اند اما ظاهرا گوش شنوایی پیدا نشده است. تخریب محیط زیست و جنگل ها هنوزهم با وجود هشدارهای زیاد، ادامه دارد و سیل هم کار خود را انجام می دهد و پس از وقوع نیز مدتی مساله بیان می شود و سپس همه چیز فراموش می شود تا سیل و حادثه دیگر اتفاق بیفتد. در این میان این مردم مناطق یاد شده هستند که بیشترین خسارات را متحمل می شوند، اگر جانشان را از دست ندهند، خانه و کاشانه و همه دار و ندار خود را از دست می دهند. دراین مناطق معمولا مردم محروم و با کم توان مالی زندگی می کنند و همین سیل نیز این مقدار دارایی آنان را نابود می کند. وقتی سیل بوقوع می پیوندد مردم سیل زده تا مدت ها نمی توانند به زندگی عادی خود برگردند اگر مسئولی نیز به آنها سربزند و وعده و وعیدی به آنان بدهد و به آن نیزعمل کند اما پس از مدتی همه چیز فراموش می شود و سیل زده با دنیایی از رنج های خود باقی می ماند. علت وقوع سیل و پدیده های مانند آن را باید ریشه یابی کرد و از ریشه نسبت به پیشگیری از وقوع آن اقدام کرد. تخریب محیط زیست مهمترین عامل وقوع پدیده هایی مانند سیل است که می توان از آن پیشگیری کرد. اگر تخریب محیط زیست و ویلاسازی به همین قوت در استان های شمالی و هرجایی که رنگی از سرسبزی و جنگل دارد، ادامه یابد درسال های آینده جنگل و مرتع سرسبزی باقی نخواهد ماند که مسافران و گردشگران بخاطر آن برای گذران تعطیلات به این مناطق سفر کنند. بحران محیط زیست و جنگل خواری در شمال ایران می تواند ابعاد وسیع تری به خود بگیرد زیرا اینجا باران بیشتر می بارد و تکرار این حوادث نیز می تواند بیشتر شود. در ٢٥ ساله گذشته بیش از ١٢٠ سیل بزرگ و کوچک در استان گلستان بوقوع پیوسته است یعنی به طور میانگین سالانه حدود ٥ سیل در این استان جاری شده است. سیل مرداد سال ٨٠ این استان حدود ٥٠٠ کشته بر جا گذاشت. سیل های ویرانگر شمال بر اثر دخالت های نابه جای انسان در طبیعت رخ داده است. نابودی جنگل ها و فرسایش شدید خاک موجب سیل های ویرانگر شمال شده است زیرا با کاهش شدید پوشش گیاهی، آب به آسانی حرکت می کند و منجر به سیلاب های خطرناک می شود. آمارهای موجود نشان می دهد که در ٧٠ سال گذشته ٢٠ میلیون هکتار جنگل ایران به ١٤ میلیون هکتار کاهش داشته است. سالانه ٦٠٠ هکتار از جنگل های شمال ایران نابود می شود و ٢٠٠ هزار هکتار از جنگل های شمالی بر اثر آتش سوزی در ٤٠ سال گذشته از بین رفته اند. با این وضعیت حدود نیمی و به طور دقیق ٤٢ درصد از جنگل های شمال رو به نابودی هستند و بحران فرسایش خاک بطور جدی ایران را تهدید می کند. تجاوز به حریم رودخانه ها یکی دیگر از عوامل طغیان سیل در شمال است، ادامه این وضعیت می تواند خسارات فراوان جانی و مالی به استان های یاد شده و سایر استان های مشابه وارد کند. برای رفع این مساله باید راههای کارشناسی شده را به مورد اجرا گذاشت، عملیات آبخیزداری یکی از آنها است که می تواند در تثبیت خاک و تقویت پوشش گیاهی موثر باشد. همین حالا نه تنها باید از نابودی جنگل ها و پوشش گیاهی این مناطق جلوگیری کرد بلکه باید به گسترش وسعت این جنگل ها و مراتع همت گمارد. اگر جنگل ها و پوشش گیاهی به همین صورت ادامه یابد همه با زیان روبرو خواهیم شد و این تنها به ساکنان این مناطق مربوط نمی شود زیرا بدنبال آن وقوع بحران های کمبود آب و تعطیلی فعالیت های گردشگری و مسافرت از جمله این مسایل خواهد بود.

علی حبیبی/