بزرگنمایی:

ایران مراسم نیوز: دستفروشی در روزهای خاصی از سال مانند ایام نزدیک به نوروز در شهرها رونق می گیرد و شهرها را با شرایط غیرعادی مواجه می کند که مهمترین آن ایجاد مشکل برای رفت و آمد ساکنان محل و همچنین تردد وسایل نقلیه است.
به گزارش خبرنگار پایگاه خبری-تحلیلی ایران مراسم نیوز، هرچند خیلی از افراد بخاطر معیشت خود و خانواده هایشان دست به چنین اقدامی می زنند، اما کمتر به مشکلاتی که از این طریق به دیگران و جامعه تحمیل می شود فکر می کنند. با اینکه روی آوری این افراد به دستفروشی بخاطر معیشت و بیکاری است اما چنانچه این مساله ساماندهی نشود می تواند خیلی از کسب و کارهای دیگر مانند حمل و نقل مسافران در خیابان ها و فعالیت صاحبان مغازه های این خیابان ها را با مشکل روبرو کند. به عبارتی اگر شغل دستفروشی بتواند تا حدودی مشکل بیکاری دستفروشان را رفع کند اما چند مشکل با خود به شهر و محل حضورشان می آورد که همه آنها نقض حقوق شهروندی است. حضور دستفروشان به ویژه در واپسین روزهای اسفندماه در خیابان ها، ترافیک های سنگین ایجاد می کند و حتی رفت و آمد رهگذران در این خیابان ها نیز به کندی یا اصلا انجام نمی شود. فعالیت دستفروشان به این شیوه از نظر قوانین و مقررات خلاف است و ماموران شهرداری و دیگر ضابطان از آن جلوگیری می کنند اما دستفروشان معمولا در ساعات تعطیلی این ادارات و واحدها به دستفروشی در چنین خیابان ها و مناطقی روی می آورند. اما مساله دستفروش ها و ماموران به همین جا ختم نمی شود بلکه برخی مواقع درگیریهایی نیز بین آنها و ماموران بوجود می آید که برای دوطرف زیان ها و خساراتی به همراه دارد. ممکن است کالای دستفروش در این جابجایی ها و برخوردها از بین برود که نتیجه ای جز زیان برای فرد دستفروش ثمر دیگری نخواهد داشت. اما مساله دیگری که در این زمینه وجود دارد کیفیت کالاها و اجناسی است که دستفروشان در این مکان ها ارائه می کنند، هست. چون این کالاها از طریق مبادی شناخته شده و فروشگاه های معتبر ارائه نمی شود ممکن است بی کیفیت باشد که زیان آن متوجه خریدار آن خواهد بود. فروشنده بصورت سیار این کالاها را فروخته و مکان ثابت او نیز مشخص نیست بنابراین در این نوع معامله امکان تعویض و ابتیاع وجه پرداختی به خریدار نیز وجود ندارد. از آنچه بیان شد نتیجه گرفته می شود که دستفروشی زیان های زیادی به همراه دارد و نبود آن به این شکل بهتر از بودن آن است. اما نمی توان ازکنار کسانی که از این راه ارتزاق می کنند و شغل و حرفه دیگری هم ندارند به راحتی عبور کرد. نگارنده در سفری که چند سال پیش به ایتالیا داشته مشاهده کردم که دراین کشور هیچ فردی در خیابان ها به عنوان دستفروش حضور نداشته بلکه دولت مکان های مخصوصی در همان شهر برای حضور و دستفروشی آنها پیش بینی کرده بود. هرچند در برخی از شهرهای ایران نیز این مکان ها به صورت پراکنده و اندک وجود دارد اما باید برای روزهایی مانند تعطیلات نوروزی فکری برای این مساله کرد. همین حالا خیلی از مکان های عمومی در تملک شهرداریها و سایر دستگاه ها هست که می توان در این روزها در اختیاراین دسته از دستفروش ها قرار داد تا در قالب نمایشگاه یا بازارچه، کالاهای خود را به مراجعه کنندگان ارائه کنند. می توان با دریافت اجاره خیلی کم و حتی اعطای رایگان این غرفه ها به آنان، خیلی از معضلات این روزها را کاست زیرا همین نداشتن نمایشگاه و محل ارائه کالا، می تواند به چندبرابر این درآمدها به جامعه خسارت وارد کند. نمایشگاه ها مکان رقابت بین صاحبان کالاها و غرفه هاست و در بازارهای نوروزی نیز می توان چنین امکانی  فراهم کرد که مردم در این رویدادها از بهترین و باکیفیت ترین کالاها و اجناس بهره مند شوند و فروش و استقبال از کالاهای باکیفیت نیز انگیزه تولیدکنندگان را برای تولید این نوع کالاها افزون تر خواهد کرد. مساله دستفروش ها را باید یکبار برای همیشه رفع کرد تا بیش از این شاهد گسترش معضلات و پیامدهای زیانبار آن در جامعه نباشیم.
علی حبیبی /