بزرگنمایی:

ایران مراسم نیوز: امروز، 29 دی ماه، روز هوای پاک، روزی است که باید برای ایجاد هوای پاک قدم برداریم؛ اما ما فقط عادت کرده‌ایم که برای روزهای نامگذاری شده دور هم جمع شویم یا یک حرکت سمبلیک مثل رفتن به یک مدرسه و به صدا در آوردن زنگ را اجرایی کنیم تا اینکه برای ارج نهادن به آن روز کاری بنیادین انجام دهیم.
به گزارش پایگاه خبری-تحلیلی ایران مراسم نیوز، تمامی دنیا از اواخر دهه 90 میلادی، یعنی اواخر قرن بیستم، به این نتیجه رسیدند که گازهای گلخانه ای که سهم زیادی از آن را اروپا و چین بر عهده دارد، باید کم شود.
در ایران هم با توجه به اهداف توسعه هزاره سوم، تصمیم بر این گرفته شد که آلودگی هوا کاهش پیدا کند. اما در عمل هیچ اتفاقی نیفتاد. البته مساله آلودگی هوا بحث امروز و دیروز نیست و به چند دهه قبل بر می گردد زمانی که خاندان پهلوی در ایران حکمرانی می کردند. در دهه پنجاه، ایران به ویژه شهرهای صنعتی مانند تهران، اصفهان و اراک دچار آلودگی بودند و همین امر باعث ایجاد کمیته کاهش آلودگی هوا شد. ولی در عمل اتفاقی نیفتاد.
پس از انقلاب هم این مشکل وجود داشت تا جایی که در دهه 60 قوانینی برای دور کردن کارخانه های آلوده کننده هوا از اطراف تهران به تصویب رسید. اما نه تنها اتفاق خاصی نیفتاد بلکه آلودگی هوا به وضعیت اضطرار و تعطیلی مدارس و ارگان های دولتی رسید. راه حلی که از آن سال ها در ایران بنای آن گذاشته شد و تاکنون هم ادامه داد. اینکه مدارس و ادارات تعطیل می شود راه حل منطقی است که ضررهای جبران ناپذیری به اقتصاد کشور وارد می کند. در حقیقت ضرر آن بیشتر از نفع آن است چراکه تعطیلی پایتخت مملکت یعنی فلج شدن کل ایران.
اینکه چند وزیر و معاون وزیر و مدیر کل با یک برنامه فرمایشی زنگ هوای پاک را به صدا در بیاورند یا چند اتوبوس گازسوز به ناوگان اتوبوسرانی شهری اضافه شود، سه شنبه های بدون خودرو با شرکت شهردار و چند شخصیت دیگر اجرایی شود، بدون فرهنگ سازی، دردی از هوای آلوده تهران دوا نمی کند. در حال حاضر خودروهای بی کیفیت، بنزین های دارای اکتان پایین، ساختمان های سر به فلک کشیده غرب که جلوی بادها را می گیرد، و هزاران علت ریز و درشت که مردم در آن کمترین نقش را دارند، بر آلودگی روزانه تهران می افزاید. 
پس بهتر است به جای مراسم های هزینه بر و نمادین، به فکر تصویب قوانین کاهش آلودگی هوا و به عبارت دقیقتر، اجرای قوانین مصوب باشیم تا مردم تهران و دیگر شهرها زیر فشار آلودگی هوا به انواع و اقسام بیماری ها دچار نشوند. در حقیقت آنچه که آلودگی هوا دارد اول از همه ضررهای جبران ناپذیر به مردم به دلیل آسیب های جسمی است و در مرحله بعد ضررهای اقتصادی به کشور به دلیل تعطیلی واحدهای تجاری و تولیدی و اداری است.
در هر صورت باید عمل برآید برای آلودگی هوای تهران وگرنه، با زنگ هوای پاک، هوای تهران از حالت وارونگی که هر سال زمستان دچار آن هستیم خلاصی پیدا نمی کند.