بزرگنمایی:

ایران مراسم نیوز/علی حبیبی: حسین محب‌ اهری که امروز در 67 سالگی درگذشت از دهه 60 در کسوت بازیگر و خبرنگار به صورت فعالانه در فعالیت های بازیگری و رسانه ای حضور داشته و درسینما، تئاتر و تلویزیون نقش های ماندگاری از خود برجا گذاشت.

او در طول این سالها یک لحظه از فعالیت و تلاش دست نکشید و کمتر کسی مانند او دیدم که در مقابل این گونه بیماریهای سخت، چنین مقاوم و امیدوار، به زندگی عادی خود ادامه دهد. محب اهری سالها از سرطان غدد لنفاوی (هوچکین) رنج می برد اما این مساله باعث نشد که زود در مقابل این بیماری تسلیم شود بلکه تا جایی که مقدور بود به تعداد فعالیت های بازیگری خود افزود و حتی چندبار سرصحنه فیلمبرداری از حال رفت و به بیمارستان انتقال یافت. این بازیگر بارها شیمی درمانی شد و پی در پی به بیمارستان مراجعه می کرد تا بهبود یابد. امیدوار بودن او به سلامتی، از ویژگی های شخصیتی این بازیگر پیشکسوت بود.

این هنرمند پرتلاش در سالهایی که امکان کار در تئاتر برای او مهیا نبود به کار رسانه ای کشیده شد. در این حرفه نیز با سعی و تلاش زیاد به جایگاه مناسب رسید و بعدها چنان دراین حرفه پیشرفت کرد که آن زمان از افراد تاثیرگذار در رسانه محسوب می شد.

محب اهری پیش تر درباره فعالیتش در حوزه رسانه و خبرنگاری گفته بود وقتی در دهه 60 با تعطیلی سالن های تئاتر و رکود نمایش مواجه شدیم به کار رسانه ای کشیده شدم.

او 8 سال در تنها خبرگزاری آن زمان کشور یعنی ایرنا فعالیت داشت و می گوید از اینکه چند سال ذهن و انرژی اش را در این کار گذاشته خوشحال است. شغل اصلی من بازیگری است اما غیر از آن کارهایی که من از عهده آن بر می آمدم کار خبری بود، از قضا همان موقع خبرگزاری ایرنا آگهی در روزنامه داده بود که خبرنگار می‌خواهد و من هم برای مصاحبه رفتم. عجیب بود که از میان حدود 150 نفر که بیشترشان هم تحصیلاتشان در زمینه خبر بود من نفر هفتم شدم.

محب اهری بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون سالهای 62 تا 70 در ایرنا به عنوان خبرنگار فعالیت داشت. من سال 68 هنگام کار و تحصیل در خبرگزاری او را دیدم این دوره مصادف با سال های پایانی حضور این بازیگر در ایرنا بود. او همکاری شاداب و بشاش مانند آنچه در خیلی از نقش هایش درآثار سینمایی و تلویزیونی ایفا کرد، بود. محب اهری مردی به تمام معنا مهربان و صبور بود و من آخرین باری که او را دیدم بهار سال 1393 درمرکز تئاتر کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان درپارک لاله تهران بود. این بازیگر، نگارنده را برای دیدن تئاتر کلوچه دارچینی دعوت کرده بود. این نمایش که به کارگردانی مریم کاظمی و بازی محب اهری روی صحنه رفت به دلیل استقبال زیاد مردم، روزهای متوالی در این سالن اجرا شد. این بازیگر آن موقع نیز با این بیماری دست و پنجه نرم می کرد و سالها از بیماریش سپری شده بود. آن روز وقتی او را از نزدیک دیدم و باهم سخن گفتیم هنوز باوجود رنج آن بیماری، صمیمت و مهربانی خود را حفظ کرده بود. او با همه این گونه رفتار می کرد و صمیت در رفتارش موج می زد. مردی که از مهربانی چیزی کم نمی گذاشت حتی اگر رنج بیماری یک لحظه او را رها نکند. وقتی آن روز وارد محوطه سالن کانون شدم او بیرون از سالن نمایش و در حالی که لباس مخصوص نمایش ( نقش کوکو) را به تن داشت به تنهایی در حال قدم زدن بود و همان زمان آثار بیماری و کسالت کاملا در چهره او نمایان بود. محب اهری با کار و حرفه ای که به آن علاقه داشت، زنده بود. وقتی یک لحظه از مردم و صحنه دور می شد، درد بیماری بیشتر او آزار می داد و به همین دلیل در سالهای بیماری یک لحظه از فعالیت دست نکشید. اگر او سالهای گذشته در مقابل این بیماری تسلیم می شد و خود را رفتنی می دانست شاید ما خیلی زودتر این بازیگر پیشکسوت و تاثیرگذار را از دست می دادیم. سرانجام محب اهری در ساعت 2 بامداد امروز26 دی ‌ماه 1397 بر اثر بیماری در 67 سالگی در بیمارستان لالهٔ تهران درگذشت. او لیسانس ادبیات فارسی را از مدرسهٔ عالی ادبیات و زبان‌های خارجی در سال 1358 دریافت کرد. یک دوره آموزش بازیگری در کارگاه نمایش، زیر نظر آربی اوانسیان در سال 1354 دید.

محب اهری بازی در سینما را از سال 1365 با ایفای نقش کوچکی در فیلم رابطه به کارگردانی پوران درخشنده آغاز کرد. او همچنین از سال 1350 به عکاسی تجربی و ایفای نقش در تئاتر اشتغال داشته ‌است.

*پایگاه خبری تحلیلی ایران مراسم نیوز درگذشت این هنرمند پیشکسوت را به خانواده آن مرحوم، جامعه هنری و مردم شریف ایران تسلیت می گوید.