بزرگنمایی:

ایران مراسم نیوز: یک هنرمند نقاش گفت: مجموعه نمایشگاه‌های گروهی که امروز در کشور ما با هنر عنوان در حال برگزاری است چه کیوریتور داشته باشد و چه نداشته باشد، مجموعاً چیزی را با هدف وضوح بخشی به فضای تجسمی دنبال نمی‌کند و فقط در حد همان دورهمی باقی می‌ماند.
به گزارش خبرنگار پایگاه خبری-تحلیلی ایران مراسم نیوز، آیدین خانکِشی پور عنوان کرد: علی‌رغم همه تکثرها در هنرهای تجسمی امروز ایران، در درون آن ارتباطات و اتصالاتی وجود دارد، منتهی مسئله این است که آدم‌ها کمتر به مختصات و ربط خودشان به بقیه آگاهی دارند یا اگر آگاهی دارند آن را کتمان می‌کنند.

وی ادامه داد: در این موضوع کمی مسئلۀ شأنی وجود دارد، یعنی آدم‌ها کسر شأنشان می‌شود که کنار فرد دیگری قرار بگیرند یا اذعان کنند که مدل یا آبشخور فکری ما شبیه هم است. این چیزی است که در هنر همه جای جهان مخصوصاً در کلان فرهنگ‌های تصویری جهان به‌ وفور اتفاق می‌افتد؛ یعنی پرانتزهای تئوریکی وجود دارد که آدم‌ها ذیل آن پرانتزها طبقه‌بندی می‌شوند و این باعث وضوح می‌شود؛ یعنی تئوریزه می‌شود و می‌توان درباره آن تاریخ نوشت و درباره آن و در قیاس با هم تحلیل نوشت. این چیزی است هنر ما درحال حاضر از آن برخوردار نیست.

این هنرمند نقاش و تصویرگر، خاطرنشان کرد: مجموعه نمایشگاه‌های گروهی که امروز در کشور ما با عنوان هنر در حال برگزاری است، چه کیوریتوری داشته باشد و چه نداشته باشد و حاصل رفاقت و دوستی باشد یا اینطور هم نباشد، مجموعاً چیزی را با هدف وضوح بخشی به فضای تجسمی دنبال نمی‌کند و فقط در حد همان دورهمی باقی می‌ماند.

وی در عین حال افزود: البته همه را رد نمی‌کنم، شاید آن هم باید باشد ولی مسئلۀ این است که دردی را از ابهام موجود دوا نمی‌کند و این موضوعی است که رخداد جستجو به دنبال آن است و تلاش می‌کند برای شکلی از طبقه‌بندی پیشنهادهایی حاضر کند.

نمایشگاه‌گردانِ نمایشگاه گروهی «دور سیب خط بکش یا بی‌سایگی» گفت: درخصوص این نمایشگاه گروهی نباید عنوان نمایشگاه طراحی و نقاشی به کار برد چرا که اولاً طراحی و نقاشی مرز نزدیکی دارند و دومین نکته یعنی مسئلۀ اصلی این است که دلیل جمع‌آوری و نمایش این آثار، طراحی بودن و یا نقاشی بودن آن‌ها و یا مدیوم و تکنیک آن‌ها نیست.

وی تصریح کرد: «دور سیب خط بکش یا بی‌سایگی» ذیل یک پروژۀ بزرگ‌تر با عنوان «رخداد جستجو» شکل‌گرفته و رخداد جستجو شامل پروژه‌هایی است که من ضمن آن‌ها تلاش می‌کنم آدم‌هایی را با مدل فکری یکسان یا اشتراکاتی در ساخت تصویر یا استراتژی‌های مشترک برای ایجاد تصویر و مفهوم پیدا کنم و در کنار هم قرار دهم.

این هنرمند ادامه داد: از این مسیر تلاش می‌کنم که خرده‌گرایش‌هایی را در هنر ایران تشخیص بدهم و معرفی کنم، چرا که اساس ماجرای هنرهای تجسمی ایران که ما امروز با آن مواجه هستیم بسیار مبهم و بی‌سروته به نظر می‌آید و دچار تکثر فراوان است و هرکس با فردیت خودش کاری را انجام می‌دهد و درواقع از هر سری صدایی درمی‌آید.

وی با بیان اینکه یازده هنرمندی که در پروژۀ سوم رخداد جستجو پیشنهاد شدند از منظر استراتژی ساخت تصویرشان در یک طبقه‌بندی جای می‌گیرند، گفت: وقتی می‌گوییم استراتژی ساخت تصویر، دیگر مهم نیست که آن فرد یک نقاش رئالیست باشد و تصویر رئالیستی درست کند یا یک تصویر انتزاعی یا آبستره، گرایش اکسپرسیونیستی داشته باشد یا سورئالیستی، طراحی کند یا نقاشی، بلکه سیاست او سیاست ایجاد یک زیبایی‌شناسی است که آن‌ها با هم اشتراک دارند و این اشتراک این است که همه این یازده نفر برای ایجاد تصویر و بیان مفهومشان فقط به خود موضوع می‌پردازند و فقط یک اُبژه را می‌کشند.

خانکشی‌پور در توضیح چرایی انتخاب آثار هنرمندان حاضر در این نمایشگاه، گفت: رفتار نقاشانه یا طراحانۀ یازده هنرمند این نمایشگاه یعنی علی بهشتی، مهرداد پورنظرعلی، وحید حکیم، نیما زارع نهندی، کلثوم صالحی، اشکان عبدلی، میرمحمد فتاحی، رعنا فرنود، امیر کسری گلزند، اردشیر محصص و فرخ مهدوی به هر دلیلی به تمام سطح تصویرشان سرایت نمی‌کند یعنی وقتی ما جلوی تصویر آن‌ها قرار می‌گیریم با یک تصویر خالی مواجه می‌شویم که یک عنصری در آن تصویر خالی جای گرفته است و این قضیه در مورد همه این یازده نفر صدق می‌کند. 

وی افزود: سیاست انتخاب تصویر و ساخت تصویر آن‌ها با هم یکی است و این گرایش در هنر ایران، اخیر است و آن‌چنان سابقه ندارد. این شکل ساخت تصویر اولاً خیلی معاصر است و در همه جای جهان باب است و دوم اینکه در هنر ایران هم چندان دیده نمی‌شود.

این هنرمند تصویرگر علت انتخاب نام «دور سیب خط بکش یا بی‌سایگی» را برای عنوان این نمایشگاه، چنین شرح داد: این عنوان اساساً یک وضعیت را شرح می‌دهد؛ یعنی منظور از سیب در این جمله اساساً خود سیب نیست بلکه یک وضعیت استعاری از یک فرم آشنایی دارد که در سر همه ما وجود دارد. چون سیبِ موجود در سر من با سیب موجود در سر فرد دیگر فرق دارد و ما درآن‌واحد به دو سیب مختلف فکر می‌کنیم چون تجربیات زیستن ما متفاوت است.

وی افزود: بنابراین منظور من تنها شکل استعاری سیب است، چون مسئله، محیطی است که در همه تصاویر این نمایش غایب است؛ بنابراین از این عبارت استفاده کردم. درواقع در تصویر این نمایشگاه ما با عناصری مواجه هستیم که سایه ندارند و اتصال آن به محیطشان قطع است چون اتصال همه ما به محیط خودمان اول از طریق سایۀ ما شکل می‌گیرد.

علاقه‌مندان برای بازدید از نمایشگاه گروهی «دور سیب خط بکش یا بی‌سایگی» می‌توانند تا 25 شهریورماه هر روز به‌جز روزهای سه‌شنبه و جمعه، از ساعت 12 تا 20 به گالری امروز، واقع در خیابان آبشار دوم، بن‌بست فرشید(شماره 3)، پلاک 324 مراجعه کنند.