ایران مراسم نیوز: باتوجه به سالها تجربه و تربیت تیم های حفاظت و امنیت اشخاص و نیز سالها مشغولیت به حرفه ی خبرنگاری و اشنایی با برگزاری ایونت های بین المللی و ملی همایش روز ملی صنعت و معدن یک فاجعه بود.یادداشت محمدحسین الوند سردبیر پایگاه خبری تحلیلی ایران مراسم نیوز در خصوص نکات امنیتی و تشریفاتی یک رویداد ملی!
محمدحسین الوند،
روز یکشنبه شب دعوت نامه ای از سمت جناب سید حجت هاشمی یرکی مدیر مسئول و صاحب امتیاز پایگاه خبری تحلیلی ایران مراسم نیوز که خود از نوآوران عرصه ی برگزاری رویداد ها هستند به دستم رسید که در آن برای حضور اصحاب رسانه در همایش بزرگداشت روز ملی صنعت و معدن دعوت به عمل آمده بود.
بازه ی زمانی مراسم از 8 صبح تا 12 ظهر تعیین شده بود و طبق عادت همیشگی ام کمی زودتر در محل حاضر شدم تا فضا را ارزیابی کنم حالا ساعت 7:45 را نشان می‌دهد و نگهبان جلوی در اشاره می‌کند که برای پارک خودرو به پارکینگ پشتی مراجعه کنم و در ادامه بدون هیچ گونه کنترلی خودم را به پارکینگ پشتی می‌رسانم جایی که خودرو ام را پارک میکنم جاییست که چند خودروی دیگر قبلا پارک شده اند و از لحاظ امنیتی اتفاقا مکان خوبی برای یک انفجار به عنوان یک پیش حمله ی گمراه کننده محسوب شود که می‌تواند تلفات بسیاری را به بار آورد و در واقع اولین نقطه ی کور امنیتی انجا بود.
پس از پارک خودرو بدون هیچ گونه ممانعتی به همراه چند تن از مدعوین دیگر از میان سه نیروی حراستی بی سیم به دست می‌گذرم و وارد حیاط اصلی میشوم که به وسیله ی گارد ها و حفاظ آهنی از صحن اصلی جدا شده، کمی جلوتر چند میز زیر سایه بان هایی قرار گرفته و چند نیروی اداری جهت صدور کارت رسانه برای خبرنگاران و عکاسان آنجا نشسته اند.
جلوتر میروم و لیستی آنجا روی میز هست که هر کس نام خود و نام رسانه اش را می‌نویسد و به سرعت یک کارت رسانه دریافت می‌کند که با خودکار آبی و به صورت دست نویس نام و نام رسانه اش را رویش نوشته اند و این کل پروتکل امنیتی برای راه یافتن به سالن همایش است!
کارت را دریافت میکنم و بدون معطلی خودم را به در ورودی لابی سالن می‌رسانم که چند نیروی حراست آنجا از مهمانان می‌خواهند که وسایل شان را در سبد ریخته و از درگاه دستگاه چکینگ اسکنر عبور کنند و پس از عبور از دستگاه با بازرسی بدنی روبرو میشند که به شکلی ناشیانه و از سر بی حوصلگی انجام می‌شود و در نهایت شما از تمام سیستم حفاظتی گذشته و وارد فضای سالن همایش شده اید.
در لابی سالن مهمانان با آب جوش و شیرینی پذیرایی میشوند که البته خودشان باید بر سر میزها رفته و از خودشان پذیرایی کنند که این خود هم از یک سو یک ایراد امنیتی و از سوی دیگر یک اشکال تشریفاتی محسوب می‌شود.
چرا که در دسترس بودن مواد خوراکی خود از مواردیست که می‌تواند برای خرابکاری های امنیتی به عنوان پیش حمله استفاده شود و از سوی دیگر از لحاظ تشریفاتی نه شان مهمان رعایت شده نه شان رویداد ملی!
به چک کردن گوشه و کنار سالن میپردازم از رفتار و سطح دقت و ذکاوت نیروهای حفاظتی حاضر در سالن به راحتی می‌شود فهمید که تمام آنها را به زور کت و شلوار و بیسیم دست گرفتن خواسته اند حفاظتی نشان دهند در حالیکه در بهترین حالت با حراستی ها روبرو هستید و اگر شما فردی باشید که قصدش خرابکاری یا اخلال در امنیت این ایونت باشد میتوانستید با استفاده از ترفند های گریز اطلاعاتی و استفاده از مواد شیمیایی منحصر بفرد و کمی دانش قبلی و با استفاده از فضای سست امنیتی حاکم بر این رویداد براحتی باعث فاجعه ای در سطح بین المللی شوید و اتفاقی را رقم بزنید که شاید پتانسیل تغییر در معادلات سیاسی و خارجی را به همراه داشت و سوال اصلی اینجاست که این سهل انگاری و بی مسئولیتی های عمیق ناشی از ندانم کاری یک برگزارکننده ی خصوصی چگونه از وزارت صنعت و معدن و دیگر نهاد های ذیربط مهر تایید را گرفته و چه کسی می‌توانست پاسخگوی این اختلالات احتمالی خصوصا در زمینه ی امنیت روانی کشور باشد!؟
جالب تر اینجاست که بالاخره مراسم با تاخیر و تاخر های گاه و ناگاه شروع می‌شود و مهمانان ویژه همچون وزیر صمت، وزیر دفاع، وزیر امور خارجه و رئیس مجلس وارد سالن میشوند که تمام این ناهماهنگی ها و خلا های امنیتی و تشریفاتی اینجا خودش را نشان می‌دهد که نیروهای حراستی سالندر مقابل حجم عظیم افراد در سالن و عکاسان دوربین به دست سردرگم میشوند و با اعمال رفتار های غیرحرفه ای و تشنج آمیز سعی در کنترل امور دارند که با در هم ریختگی بیشتر فضا و اعتراض خبرنگاران مورد خشونت واقع شده روبرو میشوند و حتی زمانیکه تیم های تک نفره یا دونفره حفاظت از وزیر خارجه یا وزیر دفاع به همرا وزیر وارد سالن میشوند از این همه به هم ریختگی تعجب می‌کنند و حتی در اولین دعوت مجری برنامه از وزیر امور خارجه برای سخنرانی در صحنه شاهد آن بودیم که نیروهای حفاظتی وزارت خارجه ممانعت کردند چرا که نه گزارش چکینگی احتمالا در دسترس شان قرار گرفته بود و نه از امنیت سالن با توجه به حجم زیاد افراد و لوکیشن های خطر آفرین با ارتفاعات بکر و حضور تجهیزاتی همچون دوربین عکس برداری که به راحتی می‌تواند به جای عدسی های تودر تو لوله های کالیبر های متفاوت را در خود جای داده باشد، اطمینان داشتند.
بعد از اتمام مراسم با همین منوال و مسائل نوبت به عکس دسته جمعی برگزیدگان روز صنعت و معدن با مسئولان رسید که باز هم با رفتار توهین آمیز و غیر حرفه ای نیروهای ناشی سالن موجب ناراحتی و حتی در چند مورد ضرب و شتم های جزئی خبرنگاران شد.
و می‌توان گفت که این نوع از برگزاری آن هم در رابطه با یک رویداد ملی و با این اهمیت امنیتی باید مراقب بود که هرکسی نخود هر اشی نشود چرا که می‌تواند تبعات جبران ناپذیری را به بار بیاورد.