چاپ

ایران مراسم نیوز: سی و دومین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران هم به پایان رسید اما خیلی از افراد به خاطر شلوغی و ازدحام غرفه ها نتوانستند به نحو مطلوب از این رویداد استفاده کنند در حالی که برای بهره برداری بهتر از این نمایشگاه، می توان دستکم دوبار آن را در طول سال برگزار کرد.
به گزارش خبرنگار پایگاه خبری-تحلیلی ایران مراسم نیوز، استقبال از رویدادهای نمایشگاهی به ویژه نمایشگاه کتاب خوب است اما برای کیفی تر شدن آن باید فضای مناسب برای پاسخگویی دقیق غرفه داران، ناشران و نویسندگان به پرسش های بازدیدکنندگان را فراهم کرد اما به نظر نمی رسد در شلوغی نمایشگاه تهران بتوان سئوال کرد و پاسخ درستی نیز دریافت کرد.

خیلی از بازدیدکنندگان تمایل دارند نویسندگان و ناشران را از نزدیک ببینند و از دیدگاه های آنان مطلع شوند و در مقابل نویسندگان و ناشران هم علاقه مندند که با مخاطبان خود به گفت وگو بپردازند و نظراتشان را در باره اثرخود بدانند.

همه این دیدارها و گفت و گوها برای ارتقای اثر سودمند است و نویسندگان اثر با آگاهی از سلیقه ها و نظرات مخاطبان، بهتر می توانند به خلق آثار ارزشمند بپردازند اما همه این منافع در زمانی حاصل می شود که امکان ملاقات رودروی آنان در مکان هایی مانند نمایشگاه ها فراهم شود اما در زمان حاضر کمتر این امکان مهیا است.

البته ازدحام بیش ازحد نمایشگاه کتاب، فقط این اشکال را به همراه ندارد بلکه در این حالت بازدیدکنندگان و حتی نویسندگان نمی توانند به راحتی در غرفه های مختلف حاضر شوند و به اثر مورد نظر خود دست پیدا کنند.

این دوره نمایشگاه بین المللی کتاب تهران چهارم تا چهارم اردیبهشت ماه برگزار شد و هر چند در روزهای نخست، جمعیت کمتری در فضای نمایشگاه حضور داشتند اما در روزهای بعد با استقبال پرشور بازدیدکنندگان روبرو شد و تقریبا نمایشگاه کتاب تهران در 31 دوره گذشته نیز با چنین جمعیتی روبرو شده بود.

به طور قطع ازدحام جمعیت و شلوغی بیش از حد غرفه ها و فضای نمایشگاه باعث می شود که بازدیدکنندگان خیلی زود خسته شوند و نتوانند همه سالن ها و غرفه های نمایشگاه را ببینند درحالی که ممکن است خیلی از همین بازدیدکنندگان از ابتدا قصد داشتند که به سالن ها و غرفه های بیشتری سربزنند تا کتاب مورد نیاز خود را تهیه کنند.

برگزاری دو یا بیشتر نمایشگاه کتاب در سال، دستکم دو حسن به همراه دارد نخست اینکه تقریبا جمعیت بازدیدکننده بین دو رویداد تقسیم می شود و هر نمایشگاه از ازدحام کمتری برخوردار خواهد بود بنابر این بازدید کننده با آرامش بیشتر و دغدغه کمتری می تواند در فضای نمایشگاه و غرفه ها به دنبال کتاب و اثر خود بگردد.

دوم اینکه بخشی یا همه فضای نمایشگاه دوم را می توان به کتابفروشی های سطح شهر اختصاص داد تا آنان کمتر متضرر شوند زیرا بسیاری از کتابفروشی های سطح شهر معتقدند که برگزاری نمایشگاه بین المللی کتاب تهران، کسب و کار آن را در طول سال با کم رونقی مواجه می کند زیرا باور آنان این است که بازدیدکنندگان این رویداد، یکسال کتاب خود را از این نمایشگاه تهیه می کنند و در طول سال مراجعه ای برای خرید کتاب به کتابفروشی ها ندارند.

نکته دیگر اینکه می توان نمایشگاه دوم را بین المللی برگزار نکرد تا ناشران و کتاب فروشی های سطح شهر بتوانند به طور گسترده محصولات خود را به معرض نمایش و فروش بگذارند.

شوربختانه نمایشگاه بین المللی تهران، بیشتر فروشگاه است تا نمایشگاه در حالی که نباید این طور باشد بلکه نمایشگاه های استاندارد مانند نمایشگاه های کشورهای اروپایی از جمله فرانکفورت آلمان معمولا به نمایش آثار و کتاب ها در این گونه رویدادها می پردازند و فروش آثار را در فروشگاه ها انجام می دهند.

در ایران از متولیان برگزاری نمایشگاه تا رسانه ها و ناشران، موفقیت نمایشگاه را در فروش و استقبال زیاد مردم می دانند در حالی که ممکن است این رویکرد بر کیفیت نمایشگاه لطمه وارد کند.

خیلی از غرفه داران و ناشران به دلیل شلوغی بیش از حد غرفه ها نمی توانند پاسخگوی مناسب بازدیدکنندگان شوند و این مساله همه اهداف ناشران را بر باد می دهد و از طرفی بازدیدکننده نیز نمی تواند به اثر مورد نظر خود دسترسی پیدا کند.

بنابر این برگزاری دو نمایشگاه می تواند کیفی تر از برگزاری یک نمایشگاه باشد که در این صورت همه عوامل نمایشگاه از متولی برگزاری رویداد تا ناشران و کتاب فروشان سطح شهر می توانند به اهداف خود برسند.

یادداشت از: علی حبیبی