ایران مراسم نیوز: سی و هفتمین جشنواره جهانی فیلم فجر که به نیمه راه خود رسیده تاکنون روزهای خلوتی را پشت سرگذاشته و صف های طولانی تماشاگران تنها برای چند فیلم تشکیل شده است؛ شرایطی که نشان از لزوم تقویت این رویداد فرهنگی و معرفی مطلوب آن در سطح جهانی دارد.
به گزارش پایگاه خبری-تحلیلی ایران مراسم نیوز، سی و هفتمین جشنواره جهانی فیلم فجر که این روزها در نیمه راه خود قرار دارد، روزهای خلوتی را پشت سر می گذارد و تا اینجای کار در مقایسه با سال های گذشته ازدحام چندانی را تجربه نکرده است.
در این دور از جشنواره که از 29 فروردین ماه آغاز و تا 6 اردیبهشت ادامه دارد، به جز چند فیلم از صف های شلوغ برای تماشای آثار خبری نیست. به نظر می رسد پردیس چارسو که این دور از جشنواره نیز در آن برگزار می شود، در دوره های قبلی جشنواره و حتی در جشنواره «سینماحقیقت» میزبان مخاطبان بیشتری بوده است. این موضوع اما دلایلی دارد که مهمترین آن شاید تعطیلات چند روز گذشته بوده است. از این رو در روزهای آتی شاید بتوان منتظر استقبال گرم تری از جشنواره بود.
امسال «رضا میرکریمی» دبیری جشنواره جهانی فیلم فجر را بر عهده دارد و به باور برخی منتقدان، انتخاب های او برای دعوت از فیلم هایی که در جشنواره امسال حضور دارند، تا حدودی استقبال اندک از جشنواره را رقم زده است، اگر چه در این میان تعداد انگشت شماری از آثار حاضر در جشنواره با استقبال مخاطبان روبرو شده و به سانس های فوق العاده رسیده اند.
«بی حسی موضعی» ساخته «حسین مهکام» و «استخوان های شکسته» ساخته برادران محمودی، دو فیلم پرمخاطب در جشنواره امسال هستند که صف مخاطبانشان آنچنان طولانی بوده که نمایش این فیلم ها را به سانس های فوق العاده کشانده است.
با این تفاسیر می توان تصور کرد که مخاطبان سی و هفتمین جشنواره جهانی فیلم فجر امسال نگرانی چندانی از بابت تهیه بلیت فیلم مورد علاقه شان نداشته اند و بدون آنکه ساعت ها در صف های طولانی برای تهیه بلیت معطل شوند، توانسته اند با خیالی آسوده تر از سال های قبل به تماشای آثار در پردیس چهارسو بنشینند.
یکی از موضوعات قابل توجه در جشنواره بین المللی فیلم فجر امسال، نمایش فیلم هایی از فیلم سازان ایرانی است که با وجود تحسین برانگیز بودن به جشنواره ملی فیلم فجر97 راه پیدا نکرده بودند. «جهان با من برقص» ساخته «سروش صحت» یکی از این فیلم ها بود که اگرچه نخستین فیلم سینمایی بلند صحت است، وقتی در روزهای اول و دوم اردیبهشت ماه در جریان جشنواره به نمایش در آمد، با تشویق گسترده تماشاچیان روبرو شد. فیلم «لابیرنت» ساخته «امیرحسین ترابی» با بازی «شهاب حسینی» و «ساره بیات» هم که در بخش بازار جشنواره امسال حضور دارد، یکی از فیلم هایی قابل توجه است که عدم حضور آن در جشنواره ملی فیلم فجر 97 تعجب آور سوال و برانگیز است.
بازار یکی دیگر از بخش های جشنواره امسال است که به منظور یافتن مخاطبان و مشتریان خارجی برای فیلم ها و کمک به اقتصاد سینما به راه افتاده است. با وجود این، به گفته چند تن از غرفه داران، هنوز اتفاق خوشایند و اثرگذاری در این حوزه نیافتاده و به نظر می رسد امسال مهمانان خارجی جدیت و رغبت چندانی برای حضور در این بازار ندارند و کیفیت این حضور قابل توجه نبوده است.
امسال در حاشیه جشنواره جهانی فیلم فجر، کارگاه هایی هم در پردیس چارسو با موضوعات مختلف از سوی هنرمندان ایرانی و خارجی برگزار می شود که این کارگاه ها نیز تاکنون مخاطبان زیادی نداشته است.
در کنار موارد یاد شده که به کلیت جشنواره مرتبط است، سی و هفتمین جشنواره جهانی فیلم فجر برخی حاشیه های کوچک هم داشت که منجر به نارضایتی مخاطبان شد؛ اقداماتی از سوی برگزارکنندگان جشنواره که به نظر می رسد به منظور درآمدزایی بیشتر برای جشنواره صورت گرفت. به عنوان مثال جدول نمایش آثار جشنواره که در ساعت های نخست این رویداد بین المللی، روی سایت جشنواره بود و به صورت رایگان در اختیار مخاطبان قرار می گرفت، ناگهان از دسترس خارج و پولی شد. به دنبال این اقدام دست اندرکاران جشنواره تعیین قیمت برای جدول نمایش را به نفع سیل زدگان عنوان کردند؛ دلیلی که از سوی برخی رسانه ها به عنوان بهانه ای برای کسب درآمد نام گرفت.
امسال همچنین کاتالوگ جشنواره که سال گذشته به قیمت 25 هزار تومان فروخته می شد به قیمت 65 هزار تومان فروخته و در اختیار مردم قرار می گیرد؛ اتفاقی که آن نیز موجب نارضایتی برخی مخاطبان شده است.
در پایان اگر بخواهیم به یکی دیگر از مهم ترین نکات در مورد سی و هفتمین جشنواره جهانی فیلم فجر اشاره کنیم، کم توجهی اهالی رسانه به این رویداد سینمایی است؛ موضوعی که البته تازگی ندارد و از نخستین سال هایی که این رویداد از بخش ملی جشنواره فیلم فجر جدا شد، همواره وجود داشته است.
این رویکرد رسانه ها در قبال جشنواره بین المللی فیلم فجر نشان از آن دارد که این رویداد سینمایی از سوی اهالی رسانه چندان جدی گرفته نمی شود و خبرنگاران هم ذوق و شوق چندانی برای پوشش اخبار این رویداد سینمایی و حضور در مراسم های مربوط به آن ندارند.
این کم توجهی گویا در میان مهمانان خارجی دعوت شده در جشنواره نیز وجود دارد به گونه ای که «پل جوزف شریدر» مهمترین مهمان خارجی دعوت شده در این رویداد در روزهای نخست جشنواره در آن حضور نیافت. شریدر فیلمنامه نویس، کارگردان و منتقد آمریکایی است. او نویسندگی بیشتر فیلمنامه های آثار «مارتین اسکورسیزی» از جمله «راننده تاکسی» و «آخرین وسوسه مسیح» را برعهده داشته است.
کوتاه سخن آنکه، رخدادهای سی و هفتمین جشنواره بین المللی فیلم فجر، حاکی از لزوم توجه بیشتر برگزارکنندگان و دست اندرکاران این رویداد سینمایی به تعمیق و تقویت آن است. برای رشد این رویداد سینمایی بی شک مدیران در کنار توجه بیشتر به ابعاد علمی و مدیریتی آن، باید تمرکز بیشتری بر معرفی هرچه بیشتر این جشنواره سینمایی در سطح جهانی داشته باشند.
پوریا مرادی/