ایران مراسم نیوز: نشست تخصصی «همکاری فناورانه شرکت‌های دانش بنیان با دانشگاه‌ها و موسسات پژوهشی؛ ملاحظات و چالش‌ها» در حاشیه دهمین کنفرانس بین‌المللی و چهاردهمین کنفرانس ملی مدیریت فناوری و نوآوری ایران )2020 RAMOT (به میزبانی صندوق نوآوری و شکوفایی و به صورت مجازی برگزار شد.
به گزارش خبرنگار پایگاه خبری-تحلیلی ایران مراسم نیوز،این پنل تخصصی به دبیری دکتر سید محمد مهدوی مشاور رییس صندوق نوآوری و شکوفایی و با حضور دکتر مهدی کشمیری عضو هیات عامل صندوق نوآوری، دکتر مجید نیلی عضو هیات علمی دانشگاه تهران و دکتر حسین جبل عاملیان محقق و پژوهشگر صنعت و دانشگاه تشکیل شد.
صندوق نوآوری تا 70 درصد منابع مورد نیاز برای حل نیاز فناورانه را می‌پردازد 
در ابتدای این پنل دکتر سید محمد مهدوی، مشاور رییس صندوق نوآوری و شکوفایی به خدمت تحقیق و توسعه در سبد خدمات مالی صندوق نوآوری به شرکت‌های دانش بنیان اشاره کرد و گفت: نیاز فناورانه شرکت‌های دانش بنیان به تیم‌های تحقیقاتی و آزمایشگاه‌های معتبر و دارای هویت ارجاع می‌شود و صندوق نوآوری تا 70 درصد منابع مورد نیاز تا سقف 300 میلیون تومان را برای حل نیاز فناورانه مورد حمایت قرار می‌دهد. حمایت صندوق نوآوری برای فناوری‌های پیشرفته و اولویت‌دار تا 90 درصد خواهد بود.
وی ادامه داد: در این طرح بستر همکاری و سازوکار حقوقی و تامین مالی پروژه توسط صندوق نوآوری فراهم است و فراخوان نیازهای تحقیقاتی در سامانه غزال قابل مشاهده است.
هزینه برای تحقیق و توسعه، نوعی سرمایه‌گذاری است
در ادامه این نشست، دکتر مهدی کشمیری عضو هیات عامل صندوق نوآوری و شکوفایی در مورد اینکه آیا دانشگاه‌های کشور برای هرگونه سفارشی آمادگی دارند، گفت: دانشگاه به عنوان موجود زنده ظرفیت‌ها و توانمندی‌های متفاوتی دارد که باید از درون خود دانشگاه تعیین شود به این معنی که دانشگاه باید برای پوشش تخصص‌ها و خروجی‌های مختلف مثل رویکردهای پژوهشی، تربیت نیروی انسانی و آموزشی برنامه‌ریزی کند.
وی در مورد نقش حاکمیت در تامین مالی تحقیق و توسعه نیز گفت: سیاستگذاری کلان کشور برای تامین منابع مالی تحقیق و توسعه بسیار می‌تواند موثر باشد و دولت‌ها باید هزینه تحقیق و توسعه را نوعی سرمایه‌گذاری بدانند. این سیاست کلان کشور است که باید منابع مالی را جهت‌دهی کند؛ به عنوان مثال در بحران اقتصادی سال 2007، ژاپن برای رویه اقتصادی خود همه بودجه‌های کشور را 20 درصد کاهش داد اما بودجه حوزه علم و فناوری را 20 درصد افزایش داد و این نشان دهنده برنامه جهت‌دهی این کشور برای توسعه در آینده است.
عضو هیات عامل صندوق نوآوری و شکوفایی در مورد تعامل دانشگاه با صنعت نیز خاطرنشان کرد: امروز نظام تعامل دانشگاه و صنعت، نظام پیمانکاری نیست و متحول شده است. نظام تعاملی خوب نظامی است که نگاه توسعه‌ای در آینده داشته باشد نه اینکه صرفا حل مشکلات امروز صنعت را در دستور کار خود قرار دهد.
کشمیری، درباره نظام نوآوری باز نیز تصریح کرد: در این نظام، صنایع به یک نهاد درونی تحقیق و توسعه اتکا نمی‌کنند و به هر آنچه که اثربخش باشد و تحقیق و توسعه را تکمیل کند روی می‌آورند. بنابراین در حلقه اتصالی دانشگاه و صنعت، نقش شرکت‌های کوچک و دانش بنیان خیلی پررنگ است و این شرکت‌ها برای تکمیل ظرفیت خود از توان دانشگاه استفاده می‌کنند و به زنجیره صنعت نیز متصل هستند.
شرکت‌های دانش بنیان قدرت تاب‌آوری مقابل رشد فناوری را افزایش می‌دهند
در ادامه این نشست نیز دکتر مجید نیلی، عضو هیات علمی دانشگاه تهران در مورد بروکرهای علم و فناوری توضیح داد و گفت: بروکر علم و فناوری مجموعه حرفه‌ای از افراد متخصص در حوزه‌های مختلف است که نیاز را شناسایی می‌کنند و می‌دانند که دانش تولید شده در دانشگاه را به کجا وصل کنند که منجر به ارزش افزوده شود. 
وی افزود: شرکت‌های دانش بنیان که نزدیک لبه فناوری شکل می‌گیرند، قدرت تاب‌آوری و زنده ماندن در مقابل رشد فناوری را افزایش می‌دهند.
نیلی ادامه داد: در فضای رقابتی کنونی دسترسی دسته اولی به تحقیق عمیق و محصولات و نیز دستاوردهای ناشی از آن نسبت به کپی‌کاری یا مهندسی معکوس تقاضای بیشتری دارد. علم و فناوری‌های مورد نیاز کنونی میان رشته‌ای است لذا باید برای هر توسعه‌ای، اکوسیستم فناوی ورود کند که مبدا آن دانشگاه است؛ به عبارت دیگر دانشگاه کشتگاه شرکت‌های دانش بنیان است که برداشت انجام می‌دهند و در نهایت دانش تولید شده را زودتر و راحت‌تر وارد بازار می‌کنند.
بر اساس این گزارش، دکتر حسین جبل عاملیان، محقق و پژوهشگر صنعت و دانشگاه نیز در این نشست شرکت‌های دانش بنیان را جزو پیکره صنعت معرفی کرد و گفت: اگر رضایت نسبی در این زمینه وجود ندارد به این دلیل است که اهمیت و ضرورت این شرکت‌ها درک نشده است. ملتی که پیرو باشد به دستیابی به دانش نیاز پیدا نمی‌کند و در رابطه با صاحبان قدرت، تکنولوژی مورد نیاز خود را تامین می‌کند. دانشگاه موتور رشد هر ملتی است که این امر بدون تعامل عمیق تولید با بدنه صنعت و دانشگاه مولد علم و فناوری، میسر نیست.
وی در پایان خاطرنشان کرد: سازوکار حقوقی جذاب و موثر در همکاری بین شرکت‌های دانش بنیان با پیکره صنعت و دانشگاه توسعه پیدا نکرده است به‌گونه‌ای که روابط پایدار، قابل اتکا و نیز منافع طرفین را تامین کند.