ایران مراسم نیوز: همایش و نمایشگاه اسناد 500 سال روابط تاریخی ایران و پرتغال عصر پنجشنبه در لیسبون پایتخت این کشور با قرائت پیام‌های وزیران خارجه دو کشور آغاز به کار کرد.
به گزارش خبرنگار پایگاه خبری-تحلیلی ایران مراسم نیوز،در پیام محمد جواد ظریف وزیر خارجه ایران آمده است: برگزاری نمایشگاه اسناد مشترک تاریخی و همایش بررسی پانصد سال روابط تاریخی و فرهنگی ایران و پرتغال در شرایط استمرار مشکلات و محدودیت‌های ناشی از پاندمی کرونا، بیانگر اهمیت این روابط تاریخی و دوستانه و نوید بخش سالی امیدبخش در روابط دو کشور است.وی ادامه داد: اگرچه مواجهه اولیه ایرانیان و پرتغالی‌ها در آغاز دوران مدرن و عصر اکتشافات در خلیج فارس، گرم و دوستانه نبوده است، اما روابط دو کشور در دورانی متمادی پس از آنان که تا به امروز ادامه یافته است، همواره دوستانه، همراه با احترام متقابل و درک مشترک از مسائل مهم جهانی بوده است. روابطی که قدمت آن معادل چند برابر عمر بسیاری از کشورهای امروز در عرصه سیاست جهانی است. پیام نهفته در یکی از اسناد مهم به نمایش درآمده در این نمایشگاه بر محور دعوت به "اتحاد و دوستی" از سوی  دولت صفویه، بخوبی بیانگر اهمیت این روابط است.

ظریف افزود: وجود عناصر مهمی در روابط دو کشور در دو دهه اخیر از جمله رایزنی های مستمر سیاسی، تبادل هیأت‌های پارلمانی، مراودات فرهنگی و گردشگری، همکاری در مجامع بین‌المللی و روابط علمی و دانشگاهی به ویژه با حضور موفق بیش از پانصد دانشجوی ایرانی در دانشگاه‌های پرتغال، ما را مصمم کرده است که توسعه روز افزون روابط در زمینه‌های مختلف را با علاقه‌مندی دنبال کنیم .از این روی، برگزاری موفق نمایشگاه اسناد و سمینار روابط پانصد ساله می‌تواند تصویر خوبی از پیوندهای تاریخی و فرهنگی ایران و پرتغال در افکار عمومی مردم دو کشور برجای نهد که به نوبه خود زمینه گسترش پیوندهای مردمی و فرهنگی میان دو کشور را فراهم آورده و به تحکیم روابط دوجانبه نیز کمک خواهد کرد.

وزیر خارجه ایران خاطرنشان کرد: اطمینان دارم تبادل نظر نخبگان و صاحب نظران دو کشور در این سمینار فرصت‌های تازه‌ای را برای گسترش روابط فیمابین در زمینه های مختلف سیاسی، بین‌المللی، اقتصادی و فرهنگی ایجاد خواهد کرد .امیدوارم در پرتو اراده سیاسی مشترک و با تکیه بر سابقه پانصد ساله روابط تاریخی جمهوری اسلامی ایران و جمهوری پرتغال و تکیه بر ظرفیت‌های موجود، بتوانیم گام های موثری در توسعه و تعمیق تعاملات دو کشور در همه زمینه‌ها برداریم .ضمن ارج نهادن به تلاش های نهادهای مخالف دو کشور برای معرفی تاریخ ، فرهنگ و تمدن دو کشور به یکدیگر و فراهم آوردن فضای تفاهم و همکاری، از دست اندرکاران ایرانی و پرتغالی این دو رویداد مهم به ویژه همکارانم در سفارت جمهوری اسلامی ایران در لیسبون و مرکز اسناد ملی تور دو تومبو تشکر می کنم و برای همه آنان آرزوی توفیق دارم .

آگوستو سانتوش سیلوا وزیر امورخارجه پرتغال هم به نوبه خود در پیامش گفت: روابط دیپلماتیک میان پرتغال و جمهوری اسلامی ایران به قرن شانزدهم بر می‌گردد. اولین پرتغالی که به این منطقه(خلیح فارس) رسید، در دوران وحدت کشور ایران تحت یک مذهب  در دوران حاکمیت صفویه بود. اولین سفیر خارجی اعزامی به ایران که در سال 1513 منصوب شد، ملیتی پرتغالی داشت.

وی افزود: علیرغم شروع اولیه همراه با بعضی مشکلات که با ورود آلفونس آلبوکرک به منطه خلیج فارس و بعد از فتح جزیره هرمز خود را نشان داد،  روابط دو کشور پس از آن توسعه یافت و طی قرن‌های بعدی یک روابط  ارزشمند و بر اساس دیپلماسی و تجارت بود.  

وزیر پرتغالی ادامه داد: این نمایشگاه که با همکاری سفارت ایران در لیسبون تدارک دیده شده است،  شاهدی بر 500 سال روابط دیپلماتیک، بازرگانی و فرهنگی بین دو کشور است و موید اهمیت گفت‌وگوی بین - ‌فرهنگی و سنگ بنایی برای بقای روابط دوستانه و احترام متقابل بین دو کشور است.

سانتوش سیلوا خاطرنشان ساخت: همه این اسنادی که امروز در اینجا به نمایش در آمده و به قرآن 16 تا 20 بر می‌گردد، به ما اجازه می‌دهد که به برجسته کردن شاهکار حماسی فارسی، شاهنامه فردوسی و همچنین معاهده صلح بین الفونس آلبرکرک و شاه ایران در سال 1507 بپردازیم که در میان اسناد بنمایش در آمده قرار دارند.

وی افزود : اجازه بدهید به یک مثال نمادین دیگر از مواجهه دو فرهنگ بپردازم. شاعر ما آقای فرناندو پسوا از آثار عمر خیام شاعر بزرگ فارسی، ریاضیدان و متفکر الهام گرفته است و امیدواریم به زودی کتاب رباعیات آقای پسوا از پرتغالی به فارسی برگردانده شود تا توسط عموم مردم ایران شناخته شود.

به گفته وی، مجموعه اسنادی که در این نمایشگاه به تصویر کشیده شده است، بیانگر تعامل تاریخی و دیرپا و تعامل فرهنگی بین دو کشور و همچنین روابط پرثمر در زمینه های فرهنگی و علمی است.  چنین شواهدی نه تنها ما را به یک  گرامیداشت معنوی بلکه به اهمیت پژواک آینده مشترک مان بر اساس گفت‌وگو، همگرایی و فهم مشترک فرا می‌خواند. چنین انعکاسی، بنیانی محکم برای کنارهم آوردن مردم ما و تقویت پیوندهای اقتصادی و تجاری، فرهنگی و علمی روابطی را فراهم می کند که طی قرن ها بر (پایه) گشایش به بسوی دنیای جدید،  برابری و احتمال احترام متقابل بنا شده بود.