ایران مراسم نیوز: نگاهی به وضعیت تقویم‌های نمایشگاهی در سال 98 نشان می‌دهد در 150 روز از آغاز سال به‌طور میانگین بیش از 100 رویداد نمایشگاهی در کشور برگزار شده است. این در حالی است که از آغاز سال جدید روی هم رفته بیشتر از 15 نمایشگاه در کشور برگزار نشده و این یعنی بیکاری کامل دست‌کم 85 درصد برگزارکنندگان، سایت‌داران و غرفه‌سازان. 
به گزارش خبرنگار پایگاه خبری-تحلیلی ایران مراسم نیوز، این روزها در برخی شهرهای کشور شاهد برگزاری جسته‌گریخته رویدادهای نمایشگاهی هستیم. تهران، اصفهان، شیراز، گیلان، اردبیل و چند شهر دیگر، با رعایت برخی پروتکل‌های بهداشتی به برپایی نمایشگاه‌های تخصصی البته با مخاطب محدود و کنترل بازدیدها اقدام کردند.
نباید فراموش کنیم که صنعت نمایشگاهی یکی از مهم‌ترین و اصلی‌ترین ارکان اقتصاد کشور است که رکود در برگزاری رویدادها و بیکاری بیش از 5 هزار فعال نمایشگاهی، ضرر بیش از هزار میلیاردی را برای این عرصه به همراه داشته است. در این میان، فعالان صنعت نمایشگاهی اعم از سایت‌داران، غرفه‌سازان و برگزارکنندگان نیز با ضرر هنگفتی روبه‌رو شدند. فعالان این حوزه برای جبران این عقب‌ماندگی چه فعالیت‌هایی را انجام داده و چه مسیری را در پیش دارند؟ علی معین، فعال نمایشگاهی و کارشناس حوزه غرفه‌سازی در گفت‌وگو با صمت گفت: صنعت نمایشگاهی با توجه به شیوع ویروس کرونا دستخوش تغییرات و ضربه شدیدی شده و یکی از آثار منفی شیوع این ویروس تاثیر در حضور بازدیدکنندگان است، چراکه تعداد بازدیدکنندگان از یک نمایشگاه یکی از اصلی‌ترین نقاط قوت برگزاری نمایشگاه‌ها و رویدادهاست. 
وی در ادامه افزود: وقتی به سال‌های گذشته باز می‌گردیم می‌بینیم که صنعت نمایشگاهی در آن سال‌ها نیز دستخوش تحولات و تغییرات فراوانی شده است، اما همچنان بقا دارد و روزبه‌روز به سمت پیشرفت در حرکت است و ما امیدواریم که با مهار و کنترل ویروس کرونا، امکان برگزاری نمایشگاه‌ها به روال سابق فراهم شود، اما باید توجه کرد که خواه و ناخواه شیوع این ویروس، اقتصاد، تولید، خدمات، صنعت نمایشگاهی و به‌طور کلی هر آنچه برای برگزاری یک رویداد نمایشگاهی لازم است را تحت‌تاثیر قرار داده است.

چالش‌های صنعت نمایشگاهی
این فعال صنعت نمایشگاهی در بخش دیگری از صحبت‌های خود به چالش‌های موجود در صنعت نمایشگاهی اشاره کرد و گفت: عموما نمایشگاه از 5 بخش تشکیل شده که سایت، برگزارکننده، مشارکت‌کننده، غرفه‌ساز و بازدیدکننده این 5 بخش اصلی را تشکیل می‌دهند؛ در این میان، اگر هرکدام از این بخش‌ها را از صنعت نمایشگاهی فاکتور بگیریم، در عمل نمایشگاه‌ها موضوعیت نخواهند داشت. 
معین در ادامه تصریح کرد: از بُعد سیاسی سایت‌ها و کسانی که در حوزه صنعت نمایشگاهی فعال هستند خواهان آن هستند که با روش‌های مختلف نمایشگاه‌ها برگزار شود؛ در این میان، برگزارکنندگان نیز می‌ترسند که زحمات چندین و چند ساله آنها بر اثر عدم‌برگزاری در یک سال موجب ضربه سنگین به صنعت نمایشگاهی شود؛ بنابراین تلاش می‌کنند که نمایشگاه‌ها برگزار شوند. 
وی در ادامه با بیان اینکه درباره حضور غرفه‌دار یا مشارکت‌کننده در نمایشگاه‌ها دو مقوله فرهنگ و وجود بستر جامعیت عمل را باید مورد نظر قرار داد، گفت: ترس از شیوع کرونا، عدم‌بازخورد مناسب و بالا بودن هزینه‌های اقتصادی دست به‌دست هم می‌دهند تا حضور مشارکت‌کننده‌ها در نمایشگاه جامعیت عمل به خود نگیرد؛ از سویی سایت‌داران بنا به‌دلایل سیاسی می‌خواهند که نمایشگاه‌ها برگزار شود، برگزارکنندگان نیز در این فکر هستند که اگر نمایشگاه برگزار نشود با زیان مالی روبه‌رو خواهند شد، پس تلاش می‌کنند نمایشگاه‌ها را به هر طریق ممکن برگزار کنند.
معین افزود: در این میان، غرفه‌سازان نیز به‌دلیل افزایش چشمگیر هزینه‌ها و ریسک‌های بالا، فعالیت در این شرایط را اقتصادی نمی‌بیند و بازدیدکننده نیز به‌دلیل شیوع ویروس کرونا از حضور در نمایشگاه‌ها اجتناب می‌کند؛ بنابراین دافعه و جاذبه خاصی در این 5 حلقه تشکیل‌دهنده صنعت نمایشگاهی به‌وجود آمده که این وضعیت، حالت کنونی صنعت نمایشگاهی است که باید دید با گذر زمان به کدامین سو خواهد رفت.

حمایت دولت از فعالان بخش خصوصی
این فعال صنعت نمایشگاهی در ادامه با اشاره به اینکه متاسفانه دولت صنعت نمایشگاهی را به رسمیت نمی‌شناسد، اظهارکرد: دولت باید بستری را برای برگزاری نمایشگاه‌های کوچک و قوی فراهم کند، حال این بستر می‌تواند پرداخت یارانه و وضع قوانین در راستای حمایت از فعالان صنعت نمایشگاهی یا کاهش هزینه‌های جاری و... باشد. 
معین در بخش دیگری از صحبت‌های خود اظهارکرد: مشکلات اقتصادی ما از مشکلات سیاسی کشور نشأت گرفته است؛ بنابراین اگر بتوانیم به‌واسطه نمایشگاه‌ها مشکلات سیاسی حل شود تا از این طریق صنعت نمایشگاهی نقش خود را در اعتلای وضعیت اقتصادی کشور به‌خوبی ایفا کند.
برگزارکننده نمایشگاه صنعت نمایشگاهی در پایان گفت: واقعیت این است که جامعه نمایشگاهی امروز امنیت کسب‌وکار ندارد و اگر بسترهای برگزاری درست یک رویداد را از یک برگزارکننده بگیریم نمی‌توان به هیچ‌وجه از آن برگزارکننده و حقوقش دفاع کرد.