ایران مراسم نیوز / فرهاد اسماعیلی: زمانی که صحبت از نمایشگاه یا هر نوع رویداد از نوع ارایه محصولات و خدمات به صورت دست جمعی می شود، نخستین موضوعی که ذهن انسان را درگیر می کند این است که نتیجه این نوع رویدادهای تجاری چیست؟ یا قرار است پس این رویداد چه اتفاقی بیافتد؟ این دست پرسش ها وقتی افزایش پیدا می کند که ما نمایشگاه های خود را بسیار کم فروغ از نظر میزان بازدید کنندگان می بینیم.
به گزارش پایگاه خبری-تحلیلی ایران مراسم نیوز، در حال حاضر سه مرکز بزرگ برگزاری نمایشگاه در تهران یعنی نمایشگاه بین المللی تهران، شهر آفتاب و مصلی تهران محل عرضه انواع محصولات و خدمات در تمامی حوزه های فعالیتی است. در حقیقت نبض صنعت نمایشگاهی در تهران را این سه محل در اختیار دارند. اگر شهرهای دیگر مانند تبریز، اصفهان، شیراز، کیش، بندرعباس، قم و چند شهر نمایشگاهی دیگر را به آن اضافه کنیم به این نتیجه می رسیم که این صنعت با وجود کم جلوه بودن، دارای خروجی های مالی بسیاری است که تنها برگزار کنندگان این صنعت از آن خبر دارند.
در حقیقت این یادداشت به این موضوع تاکید دارد که صنعت نمایشگاهی در تمامی جهان به ویژه کشورهای صاحب برند، دارای گردشس مالی بسیار زیاد است و یکی از 10 تجارت صنعتی سودآور در جهان محسوب می شود.
این تجارت در ایران با مشکلات زیادی روبروست که نخستین نکته آن بروکراسی آن برای گرفتن مجوز و هزینه های سنگین برگزاری یک نمایشگاه است. اگر نگاهی به برگزاری های نمایشگاه در ایران بیاندازیم در می یابیم که افراد خاصی در این صنعت فعالیت دارند و هر کسی وارد این صنعت نمی شود؛ که البته دلایل متعددی دارد.
اما آنچه در این میان بیش از همه جلوه می کند همان کم فروغی نمایشگاه هایی است که در ایران برگزار می شود. اگر نگاهی به آمار نمایشگاه های ایران داشته باشیم از حدود 60 تا 80 نمایشگاهی که به عنوان نمایشگاه بزرگ رخ می نماید تنها چند نمایشگاه با استقبال عمومی هم از سوی متخصصان و هم از سوی مردم مواجه می شود. البته در تمام دنیا هم اینگونه است که برخی نمایشگاه ها به دلیل خاستگاه و نوع ارایه محصول و خدمات، مخاطبان خاص داشته باشند اما این مخاطبان خاص دلیل بر بی مخاطب بودن نمایشگاه ها نیست.
هر چند در نمایشگاه ها خروجی مهم است اما این خروجی باید هدفمند و با برنامه ریزی باشد و دعوت از افرادی که برای حضور در نمایشگاه انجام می شود تا بازدیدهای عمومی، همه باید با یک سیاست جلو برود که متاسفانه در ایران و بین برگزار کنندگان این نوع نگاه کمتر دیده می شود.
در هر حال باید برای یک نمایشگاه موفق وقت گذاشت، استراتژی تعریف کرد، نیرو و برنامه مدون داشت و اهداف عمومی و خصوصی را تعریف کرد، بعد خواهیم دید که نفع و منفعت مالی را در پی دارد.
و در آخر اینکه هر نمایشگاهی باید خروجی متناسب با