ایران مراسم نیوز: مراسم بزرگداشت بدرالزمان قریب با عنوان «بانویی میان زبان‌های خاموش» برگزار شد.
به گزارش پایگاه خبری-تحلیلی ایران مراسم نیوز، به نقل از روابط عمومی سازمان اسناد و کتابخانه ملی، در ابتدای این مراسم ژاله آموزگار، پژوهشگر فرهنگ و زبان‌های باستانی، گفت: دکتر قریب با خدمات فرهنگی ارزنده بر قله افتخار قرار گرفته است. طی سال‌هایی که در دانشگاه مشغول به خدمت بودم در کنار بزرگان بسیاری فعالیت کردم که دکتر بدرالزمان قریب یکی از آن بزرگان است.
این استاد دانشگاه سپس گفت: زمانی که کتاب «فرهنگ سغدی» که یک اثر جهانی است توسط او تالیف و چاپ شد و بعد به عنوان کتاب سال انتخاب شد، به خود بالیدیم که این امر مهم توسط یک بانوی ایرانی انجام شده است. نشر این اثر فرصت مناسبی بود تا بگوییم مرزهای سیاسی با مرزهای فرهنگی متفاوت است. قریب علاوه بر استعداد ذاتی از کوشش و پشتکار برای طی این مسیر پرافتخار استفاده کرده است. او به نسلی تعلق دارد که پس از دانش آموختگی در خارج از کشور برای خدمت به مردم و فرهنگ وطن به کشور بازگشت.
آموزگار در ادامه با بیان این‌که قریب به جز کتاب «فرهنگ سغدی»، آثار ماندنی دیگری در کارنامه خود دارد گفت: ما همه بازیگران فیلم‌های زندگی‌مان هستیم. از لحظه ورود به جهان تا لحظه‌ای که با واپسین دم جان به جان‌آفرین تقدیم می‌کنیم. ما می‌توانیم هنرپیشه خوبی باشیم با نقش‌های مثبت. این بازیگر نقش مثبت است که می‌تواند در این جهان تاثیرگذار باشد. بدرالزمان قریب در فیلمنامه زندگی‌اش نقش بازیگر بسیار مثبت بود و بیهوده نگذشت.
در ادامه این نشست زهره زرشناس، زبان‌شناس، ایران‌شناس و باستان‌شناس درباره بدرالزمان قریب گفت: بدرالزمان قریب زمانی نخستین کرسی زبان سغدی را در دانشگاه تهران آغاز کرد که تقریبا هیچ کس از این حوزه آگاهی نداشت. اما پس از مدتی افراد زیادی با همت قریب در این حوزه شروع به فعالیت کردند. تا امروز هنوز پژوهشی ندیده‌ام که درباره زبان سغدی باشد و ارجاعی به کتاب او نداشته باشد.
این زبان‌شناس افزود: گرچه دو فرهنگ سغدی دیگر بعد از کتاب او توسط ایرانشناسان غربی تالیف شده است اما همچنان این کتاب به دلیل جامعیت جایگاه ویژه‌ای در نزد پژوهشگران دارد. او همه پژوهش‌های این حوزه را در یک جلد گردآوری کرده و به صورت گنجینه‌ای در اختیار همه قرار داده است.
زرشناس اظهار کرد: بدرالزمان قریب از زمان حضور در دانشگاه تا امروز دانشجویان بسیاری را تربیت کرده که بسیاری از شاگردان او امروز در حال تدریس در دانشگاه‌های مختلف هستند.
همچنین در این مراسم، مجتبی منشی‌زاده، زبان‌شناس و دانشیار دانشگاه علامه طباطبایی، گفت: آشنایی من با دکتر بدرالزمان قریب به سال 1363 و دوران دانشجویی‌ام بازمی‌گردد. از همان روزها نکته‌ای که توجه من و سایر دانشجویان را جلب می‌کرد شیوه تدریس او در کلاس بود که با دقت و نظم خاص و حتی گاهی با سختگیری همراه می‌شد.
منشی‌زاده افزود: در آن دوره کسی به جز او تدریس زبان سغدی را برعهده نداشت و دوران دانشجویی ما با او همراه بود. در ادامه این مسیر نیز پایان‌نامه خودم را با عنوان «حکایت‌های سغدی و تاثیر آن در ادبیات پس از اسلام» به کمک دکتر قریب انجام دادم. یکی از ویژگی‌هایی که دکتر قریب در طول مدت نگارش پایان‌نامه به من آموخت آوانوشت صوت‌های سغدی بود.
در بخش دیگری از مراسم،غلامعلی حدادعادل، رییس فرهنگستان زبان و ادب فارسی، گفت: از سازمان اسناد و کتابخانه ملی و دکتر اشرف بروجردی تشکر می‌کنم که این برنامه را به پاس خدمات ارزشمند دکتر بدرالزمان قریب برگزار کردند. اهمیت این جلسه به این دلیل است که خود دکتر قریب حضور ندارند و این جمع نشان‌دهنده وابستگی به گوهر شخصیت اوست.
رییس فرهنگستان زبان و ادب فارسی افزود: بیش از 52 سال پیش با نام بدرالزمان قریب آشنا شدم. در آن دوره در شیراز من یک معلم فیزیک بودم و او هم زبان فارسی درس می‌داد و گاهی اسم او را بر روی اتاقی که در آن حضور داشت می‌دیدم و گاهی هم خود او را در رفت و آمدها دیده بودم.
حدادعادل گفت: او نمونه یک دانشمند ایرانی است که با همت بسیار زبان‌های باستانی را از خارج کشور به داخل آورد. سالیان دورتر این محققان خارجی بودند که بر روی زبان‌های باستانی ایرانی کار می‌کردند و ایرانیان دانشجو بودند اما امروز این‌گونه نیست. بدرالزمان قریب به یک خاندان بزرگ از منطقه گرکان استان مرکزی تعلق دارد. او یک خانم متواضع و مهربان بود و هیچ وقت دچار کبر و غرور نشد.
در پایان نشست نیز تابلو مزین به تصویر بدرالزمان قریب در تالار مشاهیر مطالعات زنان سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران نصب شد.
بدرالزمان قریب درحال حاضر عضو فرهنگستان زبان و ادب فارسی و مدیر گروه گویش‌شناسی است. وی در همایش دوم چهره‌های ماندگار ایران به عنوان چهره ماندگار معرفی شد./1