ایران مراسم نیوز بررسی میکند؛ گزارش اختصاصی از نمایشگاه در و پنجره 98 / اشتغالزایی و یافتن بازارهای جدید صادراتی و افزایش صادرات؛ مهمترین اهداف این نمایشگاه است

عنوان رویداد
نمایشگاه در و پنجره تهران (Do-Win Tech)

تاریخ برگزاری
18 الی 21 تیر 1398 

محل برگزاری
نمایشگاه بین المللی تهران

اهداف
نمایشگاه در و پنجره تهران (Do-Win Tech) یک رویداد بین المللی بزرگ در صنایع ساختمانی، معماری و طراحی ساختمان است. این رویداد محصولاتی مانند در و پنجره های تزیینی دست ساز، درهای کشویی، لولایی، جمع شو، و گردان و مکانیزم های مربوطه، پنل های کامپوزیت چوب-پلیمر، انواع مختلف چهارچوب ها و ورودی های متشکل از ماشین آلات و ابزار و خط تولید در و پنجره، سیستم های ریخته گری، آجرهای حرارتی و پوشش پودری را به نمایش می گذارد. در دهه اخیر در ایران، صنعت در و پنجره ساختار سنتی خود را رها کرد تا با مدرنیزاسیون بتواند خط تولید خود را به روز کند. در همین حال، حجم واردات به ایران نرخ قابل توجهی داشت، تا جایی که امروزه واردات مربوط به در و پنجره بالاترین نرخ را در مقایسه با سایر صنایع مربوط به ساختمان سازی دارد.معرفی ظرفیت های بالقوه و بالفعل صنایع وخدمات صنعت در و پنجره، ایجاد زمینه های جذب سرمایه و سرمایه گذاری، آشنائی با نوآوری ها و پیشرفت های صنعت در و پنجره، ایجاد فضای رقابتی و ارتباط مستقیم میان تولید کنندگان و مصرف کنندگان، اشتغالزایی و یافتن بازارهای جدید صادراتی و افزایش صادرات؛ مهمترین اهداف این نمایشگاه است.

برگزارکننده
انجمن در پنجره ایران

مجری برگزاری
شرکت بین المللی بازرگانی و نمایشگاهی تهران

تعیین سطح ملی
الف

تعیین سطح بین المللی
ب

نقاط قوت و ضعف
از بزگترین نقاط قوت این نمایشگاه توجه ویژه به به ورکشاپ های تخصصی و امر استارتاپ های موجود در این صنعت است که میتواند جهشی بزرگ در جهت افزایش بهره وری این صنعت ایجاد کند از طرفی نمایشگاه بین المللی در و پنجره به عضویت اتحادیه جهانی نمایشگاه ها (UFI) درآمده است که این امر افتخار بزرگی برای این نمایشگاه به شمار می آید زیرا نمایشگاه هایی که عضویت اتحادیه جهانی نمایشگاه ها را دارند از اعتبار و شهرت بین المللی برخور دارند و همواره مورد توجه مخاطبان صنعت نمایشگاهی قرار دارند. و درباره ی نقاط ضعف باید گفت همچون بسیاری از نمایشگاه های دیگر در کشور فضای نا ملموس ارتباطی میان انجمن ها و نهاد های برگزاری با شرکت کننده ها و بازدید کننده ها و ماحصل و خروجی نهایی این رویداد از مهم ترین نقاط ضعف این رویداد است وعلاوه بر ان در این نمایشگاه توجه خاصی به مشکلات گریبان گیر این صنعت در ایران نشده و راهکاری برای حل این معضلات معرفی و نتیجه گیری نشده است.

وضعیت صنعت در ایران
بطور کلی هرچند کاهش غیرموجه و غیرقانونی عوارض گمرکی واردات پروفیل UPVC  مشکلات این صنعت کشور را تشدیده کرده است اما شیوه نادرست توسعه صنعت پروفیل UPVC و زنجیره های تکمیل کننده آن در سالیان گذشته و اعطای مجوزهای ایجاد واحدهای تولیدی فراتر از نیاز واقعی کشور، عامل اصلی مشکلات این صنعت می باشد.

در پی سفر نخست وزیر ترکیه به ایران در بهمن ماه 92 و متعاقب آن سفر دکتر حسن روحانی، رئیس جمهور کشورمان به ترکیه در خرداد ماه سال 93، موافقت نامه تجارت ترجیحی بین دو کشور به امضا رسید. این موافقت نامه که بیش از 12 سال در دستور کار مذاکرات ایران و ترکیه قرار داشت شامل تخفیف هایی در عوارض گمرکی برای صادرات کالا بین دو کشور است. ترکیه با ارائه فهرستی به طرف ایرانی شامل 125 قلم کالای صارداتی خود به ایران با ارزش حدود دو هزار دلار در هر تن و ایران نیز با ارائه فهرستی به طرف ترک شامل140 قلم کالای صادراتی خود به ترکیه با ارزش حدود یک هزار دلار در هر تن خواستار اعمال تخفیف عوارض گمرکی برای واردات این کالاها به هر کشور شدند.
تعرفه واردات پروفیل UPVC طبق مصوبه کمیسیون ماده 1 سازمان توسعه تجارت ایران در سال 90 و برای حمایت از تولید داخلی این محصول از 10 درصد به 32 درصد افزایش یافته بود. ترکیه در فهرست ارائه شده برای اخذ تخفیف عوارض گمرکی خواستار اعمال 30 درصد تخفیف در عوارض گمرکی برای صادرات پروفیل UPVC به ایران شده است. در حالی که این موافقت نامه بین ایران و ترکیه هنوز به مرحله اجرا نرسیده است، هیئت دولت در تاریخ 21 تیر امسال با هدف تأمین نیاز داخل عوارض گمرکی واردات پروفیل UPVC را از 32 درصد به 15 درصد کاهش داد و این کاهش تعرفه برای واردات این محصول علاوه بر ترکیه شامل همه کشورهایی است مانند آلمان و چین که ایران از آنها واردات پروفیل UPVC دارد. جالب اینجاست که تعیین تعرفه کالاهای وارداتی باید در کمیسیون ماده 1 سازمان توسعه تجارت و با مشارکت مسئولان ذی ربط دولتی و نمایندگان بخش خصوصی انجام گیرد ولی در این مورد از نقش کمیسیون ماده 1 چشم پوشی شد.
در پی این کاهش تعرفه و همچنین وضعیت نامطلوب صنعت پروفیل سازی کشور، در هفته های اخیر، هشدارها و مصاحبه هایی از طرف تولید کنندگان پروفیل UPVC کشور صورت گرفته است که به شدت نگران این کاهش تعرفه و تبعات آن برای آینده واحدهای تولیدی خود بودند. از طرف دیگر، تولید کنندگان درب و پنجره UPVC کشور از این تصمیم حمایت کردند و خواستار اعمال شرایطی برای برطرف کردن مشکلات واردات پروفیل UPVC بودند. با توجه به رفتار متناقضی که این دو صنف تولیدی که در واقع زنجیره تکمیل کننده هم هستند در برابر این تصمیم داشته اند لازم است که به بررسی وضعیت این صنایع و شفاف شدن فضای حاکم و اتفاقات رخ داده بپردازیم و راهکارهایی را ارائه دهیم که به رشد هر چه بهتر این صنعت در کشور کمک کند.
در حال حاضر، 39 کارخانه تولید پروفیل UPVC در کشور به ظرفیت تولید 140 هزار تن در سال احداث شده است و این در حالی است که کل ظرفیت مصرفی داخل کشور 60 هزار تن در سال است. هم اکنون تمام تولید کنندگان پروفیل UPVC 40 هزار تن در سال تولید دارند و فقط 4 یا 5 واحد تولیدی از این 39 واحد فعال هستند. حال سؤالی که مطرح می شود این است که چرا تمام واحدهای تولیدی این صنعت فعال نیستند و با ظرفیت کلی کار نمی‌کنند؟
با یک نگاه کلان به این صنعت می‌توان دریافت که مهم ترین عامل به رکود رفتن صنعت پروفیل UPVC کشور، احداث واحدهایی است که بیش از ظرفیت مصرفی داخل کشور ایجاد شده اند. بسیاری از این واحدها به مرور زمان و طی ده سال سابقه صنعت UPVC در کشور پس از مدت کوتاهی از زمان راه اندازی به علت عدم توانایی در اداره واحد تعطیل شده اند که ایجاد این تعداد واحد صنعتی با توجه به ظزفیت مصرفی کشور سبب ایجاد بحران برای واحدهایی شده است که بدون برنامه ریزی و کار تخصصی پا به این صنعت نهاده اند. طبق بررسی های انجام شده، مشکلات اصلی این صنعت عبارتست از:

1٫ نبود ظرفیت مصرفی در بازار داخل برای کل ظرفیت تولیدی واحدهای صنعتی UPVC
2٫ عدم توانایی در صادرات به علت حضور قدرتمند شرکت هایی ترکیه ای در بازار کشور های همسایه
3٫ بدهی های کلان واحدهای تولیدی به نظام بانکی کشور
4٫ خرید مواد اولیه پتروشیمی به قیمت ارز آزاد از طریق بورس کالا
5٫ واردات کالاهای رقیب خارجی از کشورهایی چون ترکیه، آلمان و چین
6٫ هزینه تبلیغات سنگین
7٫ نداشتن سرمایه کافی در گردش برای فروش اعتباری محصولات
8٫ کیفیت پایین محصولات عرضه شده به بازار داخل از سوی تعداد زیادی از کارخانه های تولید پروفیل UPVC (البته به غیر از 3 یا 4 واحد تولیدی که محصول با کیفیت به مصرف کنندگان تحویل می دهند).
اکثر مشکلات مذکور مربوط به هزینه های مالی و ناتوانی شرکت های تولیدی در پرداخت هزینه ها و یا رقابت با واحدهای تولیدی بزرگتر است که دلیل آن کثرت واحدهای تولیدی و ناتوانی آنها در جذب مشتری و رقابت با واحد های بزرگتر است. البته شرکت های معدودی که از وضعیت تولیدی مناسبی برخوردارند، از نظر مالی و بازار داخلی با مشکلات خاصی مواجه نیستند و هر چند که از صادرات بالایی نیز برخوردار نیستند اما به دلیل اینکه محصولات با کیفیت را به مصرف کننده تحویل می دهند و از برنامه ریزی مناسبی برخوردارند، جایگاه خود را در بازار داخلی این صنعت پیدا کرده‌اند. این در حالی است که واحدهای کوچکتری که برای مقاصدی جز کار تخصصی تولید پروفیل UPVC و فقط برای کسب سودهای آنچنانی در کوتاه مدت ایجاد شده اند، به تعطیلی کشیده شده اند و یا با وجود مشکلات فراوانی که در بالا به آنها اشاره شد، به تولید خود ادامه می‌دهند.

وضعیت صنعت در جهان
درسال 1960صنعت ساختمان سازی واردعرصه ی جدیدی گردید و برای اولین باردرکشورهای اروپایی درب و پنجره یو پی وی سی(upvc) مورد استفاده قرار گرفت و به دلیل مزایای فراوانی همچون کاهش هزینه های  تولید و سهولت در استفاده،درجه ی مقاومت بالا در شرایط اب و هوایی مختلف ،استقامت فیزیکی و پایداری بالا ، عایق بودن ، طول عمر حداقل 35 سال که به مراتب بیشتر از طول عمر پنجره های قدیمی و سنتی می باشد،کاهش آلودگی صوتی ، نظافت راحت و آسان و همچنین قابلیت بازیافت یو پی وی سی و ایجاد تنوع در طرح و رنگ این نوع پنجره ها ، استفاده از درب و پنجره یو پی وی سی(upvc) را در کشورهای صنعتی و درحال توسعه به سرعت گسترش داد.امروزه در کشورهای اروپایی بیش از 70 درصد سهم بازار در و پنجره متعلق به upvc است. همچنین نزدیک به  50 سال است که استفاده از درب و پنجره یو پی وی سی(upvc) در اروپا رواج یافته و یکی از مطمئن ترین مواد اولیه در ساخت درب و پنجره ساختمان ها می باشد. هم اکنون کشورهای پیشرفته ی زیادی همچون المان بلژیک فرانسه و امریکا سهم قابل توجهی از تولیدات در و پنجره ی جهان را تامین میکنند و از این جهت این صنعت به صنعتی مهم در صادرات کشور ها مبدل شده.

راهکار و نتیجه
ایجاد مناظرات تخصصی و گفت و گو های تخصص محور در زمینه بیان و رسیدگی به مشکلات این صنعت در کشور با توجه به نرخ نزولی تولید داخل و افزایش واردات خارجی از مهم ترین راهکار هایی است که باید در این نمایشگاه به ان توجه ویژه شود چراکه با این منوال باید نظاره گر فروپاشی این صنعت در کشور و برگزاری فستیوال هایی برای نمایش کالاهای وارداتی برای خرید و فروش و تعاملات تجاری بازار مصرفی داخل باشیم.

این گزارش در مرکز توانمندسازی و تسهیل گری رویدادهای کشور و با حمایت پایگاه خبری تحلیلی ایران مراسم نیوز تهیه شده است. استفاده از این گزارش با درج منبع خبر بلامانع است.